ಬಿಜೆಪಿ 10 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದೂ ಹಿಂದೂ ಅಪಾಯದಲ್ಲಿರುವುದೇಕೆ?

 

ಬಿಜೆಪಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಬೆಂಬಲಿಗ ಪಡೆ ಹರಡುತ್ತಾ ಇರುವ ಸುಳ್ಳುಗಳು ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ  ಬೀರುತ್ತಿದೆ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ವಿಜಯಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹೊನವಾಡ ಗ್ರಾಮವೇ ಸಾಕ್ಷಿ. ಈ ಗ್ರಾಮದ 15 ಸಾವಿರ ಎಕ್ರೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸರಕಾರ ವಕ್ಫ್ ಇಲಾಖೆಗೆ ಬರೆದು ಕೊಡಲು ಹೊರಟಿದೆ ಎಂಬ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಸಂಸದ ತೇಜಸ್ವಿ ಸೂರ್ಯ, ಶಾಸಕ  ಬಸವನಗೌಡ ಪಾಟೀಲ್ ಯತ್ನಾಳ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ಹಬ್ಬಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವಕ್ಫ್ ಸಚಿವ ಝಮೀರ್ ಅಹ್ಮದ್ ಖಾನ್ ಅವರು ಈ  ವಿಜಯಪುರಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟು ವಕ್ಫ್ ಅದಾಲತ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದುದು ಮತ್ತು ವಕ್ಫ್ ಭೂಮಿಯ ಪರಿಶೀಲನೆಗೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡಿರುವುದನ್ನೇ ಬಿಜೆಪಿ ನಾಯಕರು ತಮ್ಮ ಸುಳ್ಳಿನ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನು  ನಂಬಿದ ಸ್ಥಳೀಯ ರೈತರು ಸರಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಡೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಕಂದಾಯ ಇಲಾಖೆಯಿಂದ ನೋಟೀಸು ಬಂದಿದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ವಕ್ಫ್ ಬೋರ್ಡ್ ಬೆಂಗಳೂರು ಎಂದು ಬರೆದಿರುವುದಾಗಿ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ರೈತರನ್ನು ಹೀಗೆ  ಪ್ರಚೋದಿಸಿದ ಬಿಜೆಪಿ, ಸರಣಿ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನೂ ನೀಡಿ ರೈತರ ಭೂಮಿ ವಕ್ಫ್ ಪಾಲಾಗಲಿದೆ ಎಂಬ ಭೀತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು  ಹಾಕಿದೆ. ಇದಾದ ಬಳಿಕ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರಣ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ‘ಯಾವುದೇ ರೈತರಿಗೆ ಸರಕಾರ ನೋಟೀಸು ನೀಡಿಲ್ಲ’  ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಕಂದಾಯ ಇಲಾಖೆಗೆ ಜಮೀನು ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದೂ ಅವರು  ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು, ಯಾರಿಗೇ ಆಗಲಿ ನೋಟೀಸು ಬರುವುದು ಅಪರಾಧ ಅಲ್ಲ, ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಮಂಡಿಸಿ  ಭೂಮಿಯ ಒಡೆತನವನ್ನು ಜಾಹೀರುಪಡಿಸಿದರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ...  ಎಂದವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಇದರ ಬೆನ್ನಿಗೇ ಸಚಿವ  ಎಂ.ಬಿ. ಪಾಟೀಲ್ ಅವರು ಸುದ್ದಿಗೋಷ್ಠಿ ನಡೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಹೊನವಾಡದಲ್ಲಿ 11 ಎಕ್ರೆ ವಕ್ಫ್ ಭೂಮಿ ಮಾತ್ರವೇ ಇದ್ದು, ಇದರ ಪೈಕಿ 10  ಎಕ್ರೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕಬರಸ್ತಾನ ಮತ್ತು ಮಸೀದಿಗಳಿವೆ ಎಂದೂ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಅಂದಹಾಗೆ, ಹೊನವಾಡ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ 15 ಸಾವಿರ ಎಕರೆ ಭೂಮಿ ಇರುವುದೇ ಅನುಮಾನ. ಯಾವುದೇ ಗ್ರಾಮ 15  ಸಾವಿರ ಎಕರೆಯಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ. ಇನ್ನು, ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡೇ ಈ ಹೊನವಾಡ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದರೂ 15 ಸಾವಿರ ಎಕ್ರೆ ಭೂಮಿ ಇರುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯ. ಬಿಜೆಪಿಯ ಆರೋಪಗಳು  ಎಂದೂ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಇದೊಂದು ಸಾಕ್ಷ್ಯ  ಅಷ್ಟೇ. ಈಗಿನ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಸರಕಾರಕ್ಕಿಂತ  ಮೊದಲು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸರಕಾರವಿತ್ತು. ಆಗಲೂ ಈ ಹೊನವಾಡ ಗ್ರಾಮ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ವಕ್ಫ್ ಇಲಾಖೆ, ಕಂದಾಯ  ಇಲಾಖೆ ಮತ್ತು ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ಕಚೇರಿಯೂ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲದೇ, ಹೊನವಾಡದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ವಕ್ಫ್ ಭೂಮಿ ಇದೆ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ  ಆಗಲೇ ಗಜೆಟೆಡ್ ವರದಿಯೂ ಇತ್ತು. ಒಂದುವೇಳೆ, ರೈತರ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವಕ್ಫ್ ಇಲಾಖೆ ಕಬಳಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದಾದರೆ,  ಅದನ್ನು ಆಗಲೇ ತಡೆಯಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲವೇ? ಹೊನವಾಡ ಸಹಿತ ಇಡೀ ವಿಜಯಪುರದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ವಕ್ಫ್ ಭೂಮಿಯಿದೆಯೋ  ಅವು ಯಾವುವೂ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಸರಕಾರ ಬಂದ ಬಳಿಕ ದಿಢೀರನೇ ಉದ್ಭವವಾಗಿರುವುದೇನಲ್ಲವಲ್ಲ. ರಾತ್ರಿ  ಬೆಳಗಾಗುವುದರೊಳಗಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ವಕ್ಫ್ ಆಸ್ತಿಯಾಗಿ ಘೋಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ. ಒಂದು ಆಸ್ತಿ  ವಕ್ಫ್ ಆಸ್ತಿಯಾಗಿ ನೋಂದಾಯಿತವಾಗಬೇಕಾದರೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕಾನೂನು ನಿಯಮಗಳಿವೆ. ಯಾರೇ ಆಗಲಿ, ಒಂದು ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಇದು ವಕ್ಫ್ ಜಮೀನು ಅಂದರೆ ಅದು ವಕ್ಫ್ ಆಸ್ತಿ ಆಗುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಿರುವಾಗ,

 2019ರಿಂದ  2023ರ ವರೆಗೆ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಹೊನವಾಡದ ಸಂಗತಿ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಅಲ್ಲಿ 15 ಸಾವಿರ ಎಕ್ರೆ  ಭೂಮಿಯಿದೆ ಎಂದು ವಕ್ಫ್ ಇಲಾಖೆ ಹೇಳುತ್ತಿದೆಯೆಂದಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಈ ಭೂಮಿಯೆಲ್ಲಾ ರೈತರದ್ದು ಎಂದಾಗಿದ್ದರೆ  ಯಾಕೆ ಬೊಮ್ಮಾಯಿ ಆಗಲಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪರಾಗಲಿ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ? ಆಗ ಇಲ್ಲದೇ ಇರುವ ಸಮಸ್ಯೆ ಈಗ ದಿಢೀರನೇ  ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡದ್ದು ಹೇಗೆ?

ನಿಜವಾಗಿ, ಬಿಜೆಪಿ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ವಿಷಯದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದೆ. ಈ ಮೊದಲು ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿಯಿತ್ತು. ಅದು  ಮುಕ್ತಾಯಗೊಂಡ ಬಳಿಕ ಇಡೀ ಭಾರತವನ್ನು ಏಕಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವಿಸಬಲ್ಲ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ವಿಷಯದ ಕೊರತೆ ಅದಕ್ಕೆ  ಎದುರಾಯಿತು. ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಮಸೀದಿಗಳನ್ನು ಆ ಬಳಿಕ ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಆದರೆ,  ಅದು ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಜನರನ್ನು ಹಿಂದೂ-ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಆಗಿ ವಿಭಜಿಸುವುದರಲ್ಲಿ  ಸೋಲುಂಡಿತು.  ಬಹುತೇಕ ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿ ಅದು ಮಾರ್ಪಟ್ಟ ಕಾರಣ ಬಿಜೆಪಿ ಅನ್ಯ ಸಂಗತಿಗಳತ್ತ ಕೈ  ಹಾಕಲೇಬೇಕಾಯಿತು. ಈ ಬಾರಿಯ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಗಾದ ಹಿನ್ನಡೆಯು, ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಮಂದಿರ  ಮಸೀದಿಗಳು ಮತ ತಂದುಕೊಡಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಸಿತು. ಆದರೆ, ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಸದಾ  ಭಯದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಉಳಿಸುವುದರಲ್ಲೇ  ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರದ ಗುಟ್ಟು ಇದೆ ಎಂಬುದು ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು  ಹಿಂದೂಗಳ ವೈರಿಗಳು ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸುವುದನ್ನೇ ಬಿಜೆಪಿ ರಾಜಕೀಯ ತಂತ್ರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ, ಈ ವಕ್ಫ್  ವಿಷಯವನ್ನು ಅದು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ತಂದಿದೆ. ವಕ್ಫ್ ಆಸ್ತಿ ಎಂಬುದು ಮುಸ್ಲಿಮರು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲ ಇದ್ದಾರೋ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ  ಇರುವುದರಿಂದ ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿಯಂತೆ ಇಡೀ ದೇಶವನ್ನೇ ಈ ವಿಷಯದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಭಾವಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಅದು  ಭಾವಿಸಿದಂತಿದೆ. ಇದು ಮುಗಿದರೆ ಸಮಾನ ನಾಗರಿಕ ಸಂಹಿತೆಯನ್ನು ಬಿಜೆಪಿ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇದೆ.

ವಕ್ಫ್ ಕಾಯ್ದೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ವಕ್ಫ್ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಈಗಾಗಲೇ ಬಿಜೆಪಿ ರಾಷ್ಟ್ರಾದ್ಯಂತ ತನ್ನ ಐಟಿ ಸೆಲ್ ಮೂಲಕ  ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ವಕ್ಫ್ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್‌ನ ಅಗತ್ಯ ಏನು ಎಂದು ಅದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಜಮೀನು ವಿವಾದವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿವಿಲ್ ಕೋರ್ಟ್ ಗಳಲ್ಲೇ  ಪರಿಹರಿಸಬಾರದೇ ಎಂದೂ ಜನರನ್ನು ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ದೂಡುತ್ತಿದೆ. 

ಅಂದಹಾಗೆ, ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ವಕ್ಫ್ ವಿವಾದವು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿವಿಲ್ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಲ್ಲೇ  ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ, ನ್ಯಾಯ  ವಿತರಣೆಯಲ್ಲಾಗುವ ವಿಳಂಬವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಸರಕಾರಗಳೇ ವಕ್ಫ್ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್ ಅನ್ನು ರಚಿಸಿವೆ. ಇದರ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಮುಸ್ಲಿಂ ಧರ್ಮಗುರುಗಳೋ ಕಾಜಿಗಳೋ ಅಲ್ಲ.  ಹೈಕೋರ್ಟು ಮತ್ತು ಜಿಲ್ಲಾ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೇ ಇಲ್ಲೂ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಂತ, ಈ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್‌ನಲ್ಲಿ  ಯಾವ ತೀರ್ಪು ಬರುತ್ತೋ ಅದುವೇ ಅಂತಿಮವಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಸುಪ್ರೀಮ್ ಕೋರ್ಟ್ ಗೆ  ಹೋಗುವ  ಅವಕಾಶ ಕಕ್ಷಿದಾರರಿಗೆ ಇದ್ದೇ  ಇದೆ. ಆದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಈ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟು ಅಪಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗಿದೆ. ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್ ಎಂಬುದು ವಕ್ಫ್ ಗೆ  ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಮಾತ್ರವೇ ಇದೆ ಎಂಬಂತೆ  ಬಿಂಬಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಿಜವಾಗಿ, ಅಸ್ಸಾಮ್‌ನ ಲ್ಲಿರುವ ಫಾರಿನರ್ಸ್ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್ ಸೇರಿದಂತೆ ದೇಶದ ಹಲವು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಟ್ರಿಬ್ಯೂನಲ್‌ಗಳಿವೆ. ಕಾನೂನು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ  ಸುಲಭ ಮತ್ತು ಶೀಘ್ರಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಮಾಡಲಾಗುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದುವೇ ಹೊರತು  ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ರಚಿಸಲಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದಲ್ಲ.

ಜನರನ್ನು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಪೀಡಿಸುವುದೇ ಬಿಜೆಪಿಯ ರಾಜಕೀಯ ಮಂತ್ರ. ಹಿಂದೂಗಳು ಅಪಾಯದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು  ಸದಾ ಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾ ಬರುವುದೇ ಅದರ ರಾಜಕೀಯ ತಂತ್ರ. ನಿಜವಾಗಿ, 20%ದಷ್ಟೂ ಇಲ್ಲದ ಸಮುದಾಯವೊಂದು  80%ದಷ್ಟಿರುವ ಬೃಹತ್ ಸಮುದಾಯದ ಪಾಲಿಗೆ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವುದೇ  80%ದಷ್ಟಿರುವ  ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಅವಮಾನ. ಹೀಗೆ ಭಯವನ್ನು ಬಿತ್ತಿಯೇ ಕಳೆದ 10 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ  ಬಿಜೆಪಿ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೂ ಇನ್ನೂ ಭಯ ಹೊರಟು ಹೋಗಿಲ್ಲ ಎಂದರೆ, ಈ ಭಯ ವಾಸ್ತವವಲ್ಲ ಎಂದೇ ಅರ್ಥ.  ಇದು ರಾಜಕೀಯ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಕೃತಕವಾಗಿ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಲಾದ ಭಯ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಯದಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದವರು  ಮುಸ್ಲಿಮರು. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿರುವ ಪಕ್ಷವೇ ಅವರ  ವಿರುದ್ಧ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿಯೇ ನಿಂತಿರುವಾಗಲೂ ಅವರು ಭಯವನ್ನು ಹಂಚದೇ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ರಾಜಕೀಯ  ತಂತ್ರವೆಂದು  ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಮೂರ್ಖರನ್ನಾಗಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆಸುತ್ತಲೇ  ಇದೆ.

ಅರಾಜಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡುತ್ತಿರುವ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು

 

ದೇಶದ ಭದ್ರತಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕುಸಿದಿರುವುದನ್ನು ಸಾಲು ಸಾಲು ಪ್ರಕರಣಗಳು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುತ್ತಿವೆ. ಕಳೆದ  ಒಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 100ರಷ್ಟು ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯ ಕರೆ ಬಂದಿದೆ. ರೈಲು ಹಳಿಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ  ಪ್ರಕರಣಗಳು ಮತ್ತು ಅದರಿಂದಾಗಿ ಅಪಘಾತಗಳಾಗುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿಗಳು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ  ವರದಿಯಾಗುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಲಾರೆನ್ಸ್ ಬಿಷ್ಣೋಯ್ ಎಂಬ ಘಾತುಕ ಗ್ಯಾಂಗನ್ನು ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರವೇ ಪೋಷಿಸುತ್ತಿದೆಯೇನೋ ಎಂಬ ಅ ನುಮಾನ ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಕೆನಡಾದಲ್ಲಿದ್ದ  ಖಲಿಸ್ತಾನಿ ಪರ ನಾಯಕ ನಿಜ್ಜರ್ ನನ್ನು ಹತ್ಯೆಗೈಯಲು ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರ ಈತನನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದೆಯೇ ಎಂಬ ಚರ್ಚೆಯೂ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಕಳೆದ ಜೂನ್ 18ರಂದು ಹರ್ದೀಪ್ ಸಿಂಗ್ ನಿಜ್ಜರ್  ಎಂಬ ಸಿಕ್ಖ್ ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾವಾದಿ ನಾಯಕನನ್ನು ಕೆನಡಾದಲ್ಲಿ ಹತ್ಯೆಗೈಯಲಾಗಿತ್ತು. ಈತನನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಎಂದು  2020ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಘೋಷಿಸಿತ್ತು. ಭಾರತ ಸರಕಾರದ ಬೆಂಬಲದಿಂದಲೇ ಈತನನ್ನು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೆನಡಾ  ನೇರವಾಗಿ ಆರೋಪಿಸಿದೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಭಾರತೀಯ ರಾಯಭಾರಿಯನ್ನು ತನಿಖಿಸಲೂ ಮುಂದಾಗಿದೆ. ಇದರ ಬೆನ್ನಿಗೇ  ಬಿಷ್ಣೋಯ್ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ನ ಪಾತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆಗಳೂ ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ.

ಲಾರೆನ್ಸ್ ಬಿಷ್ಣೋಯ್ ಗುಜರಾತ್‌ನ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ. ಈತನನ್ನು ಜೈಲಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ತನಿಖೆಗಾಗಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು  ಹೋಗದಂತೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರವೇ ತಡೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸಿದೆ. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಬಾಬಾ ಸಿದ್ದೀಕಿಯನ್ನು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ  ಹತ್ಯೆಗೈಯಲಾಯಿತು. ಈತನದೇ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ನ ಶಾರ್ಪ್ ಶೂಟರ್‌ಗಳು ಈ ಹತ್ಯೆ ನಡೆಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ.  ಆದರೆ, ಈತನನ್ನು ತನಿಖೆಗಾಗಿ ಮುಂಬೈಗೆ ಕರೆತರುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪೊಲೀಸರು ಗುಜರಾತ್ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ  ಈತನನ್ನು ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಬೇಕಾದ ಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗಿದೆ. ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರ ಈತನಿಗಾಗಿ ಇಂಥದ್ದೊಂದು ನಿಯಮ ಜಾರಿ  ಮಾಡಿರುವುದೇಕೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಇದೆ. ಇದು ಈತನನ್ನು ಕಾನೂನು ಕ್ರಮಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವ ದುರುದ್ದೇಶದಿಂದ  ಮಾಡಲಾದ ರಕ್ಷಣಾ ಕವಚ ಎಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯವೂ ಇದೆ. ಇದರ ನಡುವೆಯೇ,

ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಹಲವು ಕಡೆ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ವಿರೋಧಿ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾದಿ ನಿಂದನೆಯ ಘಟನೆಗಳು ವರದಿಯಾಗುತ್ತಲೇ ಇವೆ.  ಉತ್ತರಾಖಂಡದ ಕಾನ್ವಾರ್ ಪ್ರದೇಶದ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳ ಸಂಘವು ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಜೀವ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದೆ. ಈ ವರ್ಷದ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ  ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡುವಂತೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದೆ. ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಮನೆ ನೀಡಿದ ಮಾಲಕರಿಗೂ ಧಮಕಿ ಹಾಕಿದೆ.  ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆ ನೀಡಿರುವ ಮಾಲಕರು ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಹೊರಹಾಕದಿದ್ದರೆ 10 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ದಂಡ  ವಿಧಿಸುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಯತಿ ನರಸಿಂಗಾನಂದ  ಎಂಬವರು ಸುಪ್ರೀಮ್ ಕೋರ್ಟ್ ನ  ಆದೇಶಕ್ಕೆ  ಕಿಂಚಿತ್ ಬೆಲೆಯನ್ನೂ ನೀಡದೇ ಪ್ರವಾದಿ ನಿಂದನೆ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ನಿಂದನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ.

ಸದ್ಯ ದೇಶದಲ್ಲಿ ದ್ವೇಷ ಭಾಷಣವೆಂಬುದು ಸಹಜ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಬಹ್ರೆಚ್  ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ  ಕೋಮುಗಲಭೆಯ ಬಳಿಕ ಆರೋಪಿ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮನೆಗಳನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಲಾದ ದೃಶ್ಯಗಳು ಸೋಶಿಯಲ್  ಮೀಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿವೆ. ಆರೋಪಿಗಳ ಮನೆ ಧ್ವಂಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಮ್  ಕೋರ್ಟ್ ತೀರ್ಪಿತ್ತ ಬಳಿಕ ನಡೆದಿರುವ ಈ ಘಟನೆಯು ನ್ಯಾಯಾಂಗದ ಮಹತ್ವ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು  ಸೂಚಿಸುವಂತಿದೆ. ಅಂದಹಾಗೆ,

ಬಾಂಬ್  ಬೆದರಿಕೆ ಎಂಬುದು ವಿಮಾನಯಾನ ಕಂಪೆನಿಗಳ ಪಾಲಿಗೆ ಅತೀ ದುಬಾರಿ ಖರ್ಚಿನ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಹೊರಟುಹೋದ ವಿಮಾನವು ಬಾಂಬ್ ಬೆಂದರಿಕೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ತುರ್ತು ಭೂಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ, ಅಪಾರ  ಇಂಧನವನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮುಂಬೈಯಿಂದ  ಅಮೇರಿಕಾದ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಗೆ  ತೆರಳುತ್ತಿದ್ದ ಎಐ117 ವಿಮಾನವು ಕಳೆದವಾರ ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯ ಕಾರಣ ತುರ್ತು ಭೂಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿತ್ತು. ಪ್ರಯಾಣಿಕರೂ ಅವರ ಲಗೇಜ್‌ಗಳೂ  ಸೇರಿದಂತೆ ಇಂಥ ವಿಮಾನಗಳ ತೂಕ 450 ಟನ್‌ನಷ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಅದು ತುರ್ತು ಭೂಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಬೇಕೆಂದರೆ, 100 ಟನ್  ಇಂಧನವನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತೀ ಟನ್ ಇಂಧನಕ್ಕೆ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಬೆಲೆಯಿದೆ. ಕೇವಲ ಇಂಧನ  ಖರ್ಚನ್ನೇ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದರೂ ತುರ್ತು ಭೂಸ್ಪರ್ಶದಿಂದಾಗಿ ಒಂದು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ನಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಲ್ಲದೇ ವಿಮಾನವನ್ನು ತಪಾಸಿಸಬೇಕೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಇಳಿಸಿ ವಿವಿಧ ಹೊಟೇಲುಗಳಿಗೆ ರವಾನಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.  ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಗೆ ಆಹಾರದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ, ಬೇರೆ ವಿಮಾನದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನೂ  ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸೇರಿದರೆ ಒಂದು ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯಿಂದ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಆಗುವ ಖರ್ಚು  ಮೂರು ಕೋಟಿಯನ್ನೂ ಮೀರಿದ್ದು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಒಂದು ವಿಮಾನದಿಂದಾಗುವ ನಷ್ಟ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ 100 ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಹಾಕಲಾದ ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯಿಂದ ವಿಮಾನಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಆಗಿರುವ ನಷ್ಟ ಎಷ್ಟಿರಬಹುದು? ಪದೇಪದೇ  ಇಂಥ ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯ ಕರೆ ಬರಲು ಕಾರಣವೇನು? ಕಳೆದವಾರ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ  ಹಾಗೂ ಬಿ.ಎಂ.ಎಸ್. ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯ ಈಮೇಲ್ ಬಂದಿತ್ತು. ಬಳಿಕ ಪೊಲೀಸರು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ  ಡಾರ್ಜಿಲಿಂಗ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ದೀಪಾಂಜನ್ ಮಿಶ್ರಾನನ್ನು ಬಂಧಿಸಿದರು. ನಿರುದ್ಯೋಗದ ಹತಾಶೆ ಇಂಥದ್ದನ್ನು ಯುವಸಮೂಹ ದಿಂದ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದೆಯೇ?

ದೇಶದ ಕಾನೂನು ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕುಸಿದಿದೆ ಎಂಬ ಭಾವ ಹರಡತೊಡಗುವುದೆಂದರೆ, ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳಿಗೆ ವೇದಿಕೆ  ಸಿದ್ಧಗೊಳ್ಳುವುದು ಎಂದರ್ಥ. ಹೀಗಾದರೆ ಸಮಾಜಘಾತುಕರು ಮತ್ತೆ ತಲೆ ಎತ್ತುತ್ತಾರೆ. ಕಾನೂನು ಭಂಜಕ  ಕೃತ್ಯಗಳಿಗಿಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಭಯದಲ್ಲೇ  ಬದುಕಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಬಿಷ್ಣೋಯ್ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ನ ಸುತ್ತ  ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ಈ ಅರಾಜಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ವೇದಿಕೆ ಸಜ್ಜು ಮಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ  ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿಕ್ಖ್ ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾವಾದಿ ನಾಯಕನಾಗಿದ್ದ ಬಿಂದ್ರನ್ ವಾಲೆಯನ್ನು ಆಗಿನ ಪ್ರಧಾನಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯವರೂ  ಹೀಗೆಯೇ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು ಎಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಆತ ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ತಲೆ ನೋವಾಗುವಂತೆ ಬೆಳೆದ.  ಕೊನೆಗೆ ಬ್ಲೂಸ್ಟಾರ್ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ಮೂಲಕ ಆತನ ಹತ್ಯೆಗೆ ಇಂದಿರಾ ಕಾರಣವಾದರು. ಆದರೆ ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ  ಆತನ ಬೆಂಬಲಿಗರು ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯನ್ನೂ ಹತ್ಯೆಗೈದರು. ಅಪರಾಧಿಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸ್ವಲಾಭಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿದರೆ  ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವರು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆಯೇ ಸವಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳ  ಬಹುದು.

ಒಂದುಕಡೆ, ನಾಗರಿಕ ಸಂಘರ್ಷಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಕೋಮುಗಲಭೆಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುವ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು  ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ, ಕಾನೂನಿನ ಭಯವೇ ಇಲ್ಲದೇ ಬಾಂಬ್ ಬೆದರಿಕೆಯ ಕರೆಗಳು ಬರುತ್ತಿರುವುದು ಸಂಭಾವ್ಯ ಅಪಾಯದ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಸುರಕ್ಷಿತವೆನ್ನಲಾಗುತ್ತಿರುವ ರೈಲು ಹಳಿಗಳಿಗೂ ಈಗ ಭಯ ಆವರಿಸಿದೆ.  ಇವೆಲ್ಲ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಘಟನೆ ಗಳಲ್ಲ. ಅರಾಜಕ ಸ್ಥಿತಿಯೊಂದರ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯಂತೆ ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ತನ್ನ ಗುರಿ  ಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಪ್ರಭುತ್ವವೇ ಘಾತಕ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ಗಳನ್ನು ಸಾಕುವುದು ಹೇಗೆ ಅಪಾಯಕಾರಿಯೋ ದೇಶದೊಳಗೆ ಧರ್ಮದ್ವೇಷವನ್ನು  ಬಿತ್ತುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಗಲಭೆಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ಕೊಡುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳೂ ಅಪಾಯಕಾರಿಯೇ. ಇವೆರಡೂ  ಅಂತಿಮವಾಗಿ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭುತ್ವದ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾದಾಗ ಕಾನೂನು  ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆಗಾಗಿ ಖಜಾನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹಣವನ್ನು ಖರ್ಚು ಮಾಡಬೇಕಾದ ಒತ್ತಡವನ್ನು ತಂದಿಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ  ಕುಂಠಿತಗೊಂಡು  ಉತ್ಪಾದನೆ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳುತ್ತದೆ. ಸದಾ ಭೀತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸಮೂಹದಿಂದ ನಿರ್ಮಾಣಾತ್ಮಕ ಆಲೋಚನೆ  ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ.

ಆದ್ದರಿಂದ ಕಾನೂನು ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ತೊಡಕಾಗುವವರನ್ನು ಸರಕಾರ ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ಮಟ್ಟ ಹಾಕಬೇಕು. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ  ಭಯಮುಕ್ತ ಮತ್ತು ದ್ವೇಷ ಮುಕ್ತ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡಬೇಕು.

ಇಸ್ರೇಲ್, ಹಮಾಸ್ ಮತ್ತು ವಿಮೋಚನಾ ಹೋರಾಟ

 

ನಿಯಮಗಳಿರುವುದೇ ಮುರಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಎಂಬ ದುರಹಂಕಾರಿ ನೀತಿಯನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು ದಶಕಗಳಾದುವು. 1948ರಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೇಲ್ ರಾಷ್ಟ್ರ  ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನದಿಂದಲೇ ಈ ನೀತಿಯನ್ನು ಅದು  ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡೇ ಬಂದಿದೆ. ಇದೀಗ ಈ ದುರಹಂಕಾರ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ತಲುಪಿದೆಯೆಂದರೆ, ಲೆಬನಾನ್‌ನಲ್ಲಿ  ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯೇ ನಿಯೋಜಿಸಿರುವ ಶಾಂತಿ ಪಾಲನಾ ಪಡೆಯ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದೆ. ಸುಮಾರು 50 ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ 10  ಸಾವಿರ ಯೋಧರು ಲೆಬನಾನ್‌ನ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಇಟಲಿಯ ಸಾವಿರ ಯೋಧರಿದ್ದಾರೆ. ಫ್ರಾನ್ಸ್ನ 700  ಯೋಧರಿದ್ದಾರೆ. 1978ರ ಬಳಿಕದಿಂದ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಶಾಂತಿಪಾಲನಾ ಪಡೆ ಲೆಬನಾನ್‌ನ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೀಡುಬಿಟ್ಟಿದೆ.  

1982ರಲ್ಲಿ ಲೆಬನಾನ್‌ನ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದ ಇಸ್ರೇಲ್ ದಕ್ಷಿಣ ಲೆಬನಾನನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಈ ಬಗೆಯ  ದಾಳಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಿಯೇ ಹಿಝ್ಬುಲ್ಲಾ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. ದಕ್ಷಿಣ ಲೆಬನಾನನ್ನು ಮರಳಿ ವಶಪಡಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಅದು  ನಿರಂತರ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತಾ ಬಂತು. 2000ನೇ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೇಲ್ ಈ ಜಾಗದಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಿತು.  2006ರಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೇಲ್ ಮತ್ತು ಹಿಝ್ಬುಲ್ಲಾ ನಡುವೆ 5 ವಾರಗಳ ತನಕ ಸಂಘರ್ಷ ನಡೆಯಿತು ಮತ್ತು ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ  ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆ ವಹಿಸಿ ಸಂಘರ್ಷ ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿದ್ದೇ  ಈ ಶಾಂತಿ ಪಾಲನಾ ಪಡೆ. ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೇಲ್ ಮತ್ತು ಲೆಬನಾನ್  ನಡುವೆ ಘರ್ಷಣೆ ಉಂಟಾಗದಂತೆ  ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಈ ಪಡೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ಇದೀಗ ಈ ಪಡೆಯ ಮೇಲೆಯೇ  ಇಸ್ರೇಲ್ ದಾಳಿ ನಡೆಸುವ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿದ್ದು, ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಖಂಡಿಸಿದೆ. ಇಸ್ರೇಲ್‌ನ ಪ್ರಬಲ ಬೆಂಬಲಿಗ ರಾಷ್ಟçವಾದ ಇಟಲಿ  ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಯೆಂಬಂತೆ  ಇಸ್ರೇಲ್ ಪ್ರಧಾನಿ ನೇತನ್ಯಾಹು ಅವರೊಂದಿಗೆ ದೂರವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿ  ಅಸಮಾಧಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ, ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಗುಟೆರಸ್ ಅವರಿಗೆ ಇಸ್ರೇಲ್  ಪ್ರವೇಶ ನಿರ್ಬಂಧ ಹೇರಿದೆ. ಬಹುಶಃ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲೇ  ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಇಂಥದ್ದೊಂದು  ಘಟನೆ ನಡೆದಿದೆ  ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ನಿಯಮಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಉಲ್ಲಂಘಿಸುವುದಲ್ಲ, ಜೊತೆಗೇ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಧಾನ  ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯನ್ನೇ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ದಾರ್ಷ್ಟ್ಯವನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್ ತೋರಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ,

ಜೆರುಸಲೇಮ್‌ನಿಂದ  ಸಿರಿಯಾದ ರಾಜಧಾನಿ ಡಮಾಸ್ಕಸ್ ವರೆಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ವಿಶಾಲ ಯಹೂದಿ ರಾಷ್ಟ್ರ  ಸ್ಥಾಪನೆಯೇ  ನಮ್ಮ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ ಎಂದು ಇಸ್ರೇಲ್ ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವ ಬೆಝಾಲೆಲ್ ಸ್ಮಾಟ್ರಿಚ್ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಈ ವಿಶಾಲ ಯಹೂದಿ  ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್ ಸಂಪೂರ್ಣ ಒಳಗೊಳ್ಳಲಿದೆ ಎಂದೂ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ಲೆಬನಾನ್, ಇರಾನ್, ಈಜಿ ಪ್ಟ್ ಮತ್ತು ಸೌದಿ ಅರೇಬಿ ಯಾದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳು ಈ ರಾಷ್ಟ್ರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೊಳಗೆ ಬರಲಿದೆ ಎಂದೂ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.  ಸದ್ಯ ಪಶ್ಚಿಮೇಶ್ಯಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ಇಸ್ರೇಲ್ ತನ್ನ ಈ ವಿಶಾಲ ರಾಷ್ಟçದ ಗುರಿಯೆಡೆಗೆ  ದೃಷ್ಟಿ ನೆಟ್ಟಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅದು ಒಂದುಕಡೆ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಇರಾನ್‌ಗೆ ಆಗಮಿಸಿದ್ದ ಹಮಾಸ್ ನಾಯಕ  ಇಸ್ಮಾಈಲ್ ಹನಿಯ್ಯರನ್ನು ಮೋಸದಿಂದ ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದೆ. ಇರಾನಿನ ಉನ್ನತ ಕಮಾಂಡರ್‌ಗಳನ್ನು ಲೆಬನಾನ್ ಮತ್ತು  ಸಿರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದೆ. ಅಝರ್ ಬೈಜಾನ್‌ನಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದ ವೇಳೆ ಇರಾನ್‌ನ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್  ರಈಸಿಯು ನಿಗೂಢವಾಗಿ ಸಾವಿಗೀಡಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪತನವಾಗಿರುವುದು ತೋರಿಕೆಯ  ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದರೂ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಈ ಪತನದ ಹಿಂದೆ ಇಸ್ರೇಲ್‌ನ ಸಂಚು ಇದೆ ಎಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಇದೆ. ಇರಾನ್  ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಪೇಜರ್ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್ ಸ್ಫೋಟಿಸಿರುವುದೇ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಪತನಕ್ಕೆ ಕಾರಣ  ಎಂಬುದಾಗಿ ಇರಾನ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ನಾಯಕರೇ ಶಂಕಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಆಧಾರವಾಗಿ, ಲೆಬನಾನ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು  ಪೇಜರ್‌ಗಳು ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡದ್ದು ಮತ್ತು ಹಿಝ್ಬುಲ್ಲಾಯೋಧರಿಗೆ ಭಾರೀ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹಾನಿ ತಟ್ಟಿದ್ದನ್ನು  ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ಪೇಜರ್ ಸ್ಫೋಟದಲ್ಲಿ ಲೆಬನಾನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಇರಾನಿನ ರಾಯಭಾರಿಗೂ  ಗಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಇದರ ಜೊತೆಜೊತೆಗೇ ಸಿರಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಇಸ್ರೇಲ್ ಆಗಾಗ ವೈಮಾನಿಕ ದಾಳಿ ನಡೆಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದೆ.  ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರನ್ನಂತೂ ಕಳೆದ 7 ದಶಕಗಳಿಂದ ಕೈದಿಗಳಂತೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿ ಭೂಭಾಗವನ್ನು ಕಬಳಿಸುತ್ತಾ  ಮತ್ತು ಆ ಕಬಳಿಸಿದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಯಹೂದಿಯರಿಗೆ ಮನೆ ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಟ್ಟು ವಾಸ ಮಾಡಿಸುತ್ತಾ ದೇಶ ವಿಸ್ತರಣೆಯಲ್ಲಿ  ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಇದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆ ಪಾಸು ಮಾಡಿದ ನಿರ್ಣಯಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕಮಿತಿಯಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, 

ಪ್ರತಿ  ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್ ಕಾಲ ಕಸದಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದೆ. ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಂತೂ ಅದು ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್  ಮೇಲೆ ಮಾಡಿರುವ ದಾಳಿ ಅತಿಕ್ರೂರ ಮತ್ತು ಹೇಯವಾದುದು ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಪುರಾವೆಗಳ ಅಗತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. 2023  ಅಕ್ಟೋಬರ್ 7ರಂದು ಇಸ್ರೇಲ್ ಮೇಲೆ ಹಮಾಸ್ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದ ಬಳಿಕದಿಂದ ಇಸ್ರೇಲ್ 42 ಸಾವಿರ ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರನ್ನು  ಹತ್ಯೆಗೈದಿದೆ. ಸುಮಾರು ಒಂದು ಲಕ್ಷದಷ್ಟು ಮಂದಿ ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಲಕ್ಷಾಂತರ ಮಂದಿ ನಿರ್ವಸಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕೇವಲ  ಒಂದೇ ವರ್ಷದೊಳಗೆ ಇಸ್ರೇಲ್ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡ ನಡೆಸಿರಬಹುದಾದರೆ, ಕಳೆದ 7  ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಅದು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸಾವು-ನೋವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು? ಅದು ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್ ಎಂಬ ರಾಷ್ಟ್ರ ಸ್ಥಾಪನೆಯನ್ನೇ  ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ದುರಹಂಕಾರವನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿಯೇ ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರು ವಿವಿಧ ಪ್ರತಿರೋಧ ತಂಡಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು  ಹೋರಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಯಾಸಿರ್ ಅರಫಾತ್ ನೇತೃತ್ವದ ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್ ವಿಮೋಚನಾ ಸಂಘಟನೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದಾದರೆ,  ಶೈಕ್ ಯಾಸೀನ್ ನೇತೃತ್ವದ ಹಮಾಸ್ ಇನ್ನೊಂದು. ಫೆಲೆಸ್ತೀನನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್‌ನಿಂದ ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸುವುದನ್ನೇ ಈ  ಎರಡೂ ಗುಂಪುಗಳು ತಮ್ಮ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ,

 ಈ ಎರಡೂ ಗುಂಪುಗಳು ಇಸ್ರೇಲ್‌ನ  ಜೊತೆಗಲ್ಲದೇ ಜಗತ್ತಿನ ಇನ್ನಾವ ರಾಷ್ಟ್ರದ ವಿರುದ್ಧವೂ ಹೋರಾಡಿಲ್ಲ. ಇಸ್ರೇಲ್‌ನ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಫೆಲೆಸ್ತೀನನ್ನು ವಿಮೋಚ ನೆಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಇವು ಸಂದರ್ಭಾನುಸಾರ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರವನ್ನೂ ಬಳಸಿವೆ, ಸತ್ಯಾಗ್ರಹವನ್ನೂ ನಡೆಸಿವೆ. ಆದರೆ, ಇಸ್ರೇಲ್  ಬರೇ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲಕವೇ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ತಮ್ಮ ತಾಯ್ನಾಡಿನ ವಿಮೋಚನೆಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದವರನ್ನೇ  ಭಯೋತ್ಪಾದಕರು ಎಂದು ಮುದ್ರೆಯೊತ್ತುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ನಂಬಿಸುತ್ತಲೂ ಇದೆ. ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್ ಭೂಭಾಗದಲ್ಲಿ  1948ರಲ್ಲಿ ದಿಢೀರ್ ಆಗಿ ಉದ್ಭವವಾದ ಇಸ್ರೇಲ್ ಆ ಬಳಿಕ ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರನ್ನು ಹೊರದಬ್ಬುವುದನ್ನೇ ಘೋಷಿತ  ನೀತಿಯಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿರುವಾಗ, ಅದನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿ ನಡೆಯುವ ಹೋರಾಟಗಳಲ್ಲಿ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಇರಬಾರದು ಎಂದು  ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವೂ ಇಲ್ಲ. ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ನಮ್ಮದೇ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ವಿಮೋಚನಾ ಹೋರಾಟದಲ್ಲೂ ಈ  ವೈವಿಧ್ಯತೆಗಳಿದ್ದುವು. ಗಾಂಧೀಜಿ ಆ ಹೋರಾಟದ ಒಂದು ಮುಖವಾದರೆ, ಬೋಸ್, ಭಗತ್‌ಸಿಂಗ್ ಅದರ ಇನ್ನೊಂದು  ಮುಖ. ಇವರಾರೂ ಭಾರತೀಯರ ಪಾಲಿಗೆ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರಲ್ಲ. ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಯೋಧರು. ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷರು  ಇದೇ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ರಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಬಿಸ್ಮಿಲ್ ಮುಂತಾದ ಅನೇಕರನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದಕರೆಂದು ಕರೆದು ನೇಣಿಗೆ  ಹಾಕಿದರು. ಇದೇ ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಸುಭಾಷ್ ಚಂದ್ರ ಬೋಸ್‌ರು ಸೇನೆಯನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿದರು. ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್  ವಿಮೋಚನೆಗಾಗಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವ ವಿವಿಧ ಗುಂಪುಗಳು ತಮ್ಮ ಗುರಿ ಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ದಾರಿಗಳನ್ನು  ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ಈ ದಾರಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ತಾಳುವುದು ತಪ್ಪಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಆ ವಿಮೋಚನಾ ಹೋರಾಟವನ್ನೇ ಅಪರಾಧಿ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಇಸ್ರೇಲನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವುದು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ  ಹೋರಾಟವನ್ನೇ ಕಟಕಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂತೆ. ಹಮಾಸನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಇಸ್ರೇಲ್ ತನ್ನ ಕ್ರೌರ್ಯವನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ,

  1948ರಲ್ಲಿ ಇಸ್ರೇಲ್ ರಾಷ್ಟ್ರ  ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗುವಾಗ ಹಮಾಸ್ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇಸ್ರೇಲ್‌ನ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಮತ್ತು  ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರ ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನು ಕಂಡೂ ಕಂಡೂ ರೋಸಿ ಹೋಗಿ ಸುಮಾರು 4 ದಶಕಗಳ ಬಳಿಕ 1987ರ  ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾದ ಗುಂಪು ಇದು. ಫೆಲೆಸ್ತೀನಿಯರ ಸ್ವತಂತ್ರ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಇಸ್ರೇಲ್ ಮಾನ್ಯ ಮಾಡಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಈ  ಹಮಾಸ್‌ನ ಸೃಷ್ಟಿ ಆಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಇಸ್ರೇಲ್ ತನ್ನ ಪ್ರಚಾರ ಬಲದಿಂದ ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್ ವಿಮೋಚನಾ  ಹೋರಾಟವನ್ನೇ ಅಪರಾಧಿ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ತಂತ್ರ ಹೆಣೆದಿದೆ. ಆದರೆ, ಇಸ್ರೇಲ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಪರಮ ಅನ್ಯಾಯ  ಅನ್ನುವುದನ್ನು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ನೂರಾರು ಠರಾವುಗಳೇ ಹೇಳುತ್ತಿವೆ.

ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಬೀಗ ಬೀಳಲಿ...

 

ಸನ್ಮಾರ್ಗ ಸಂಪಾದಕೀಯ

ಕರ್ನಾಟಕ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನ  ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ ವೇದವ್ಯಾಸಾಚಾರ್ ಮತ್ತು ಅಲಹಾಬಾದ್ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನ  ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ  ರೋಹಿತ್ ರಂಜನ್ ಅಗರ್ವಾಲ್ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಗೆ ಸುಪ್ರೀಮ್ ಕೋರ್ಟ್ ಅಸಂತೋಷ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ,  ಅವರ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿ ಹಾಕಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಬಾಹುಳ್ಯ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಈ ವೇದವ್ಯಾಸಾಚಾರ್  ಪಾಕಿಸ್ತಾನಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದ್ದರು. ಹಾಗೆಯೇ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತಾಂತರವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೊಂದು  ದಿನ  ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ರೋಹಿತ್ ರಂಜನ್ ಅಗರ್ವಾಲ್ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ,

ಸುಪ್ರೀಮ್ ಕೋರ್ಟ್ ಏನೋ ಇವರಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿದೆ. ಆದರೆ, ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಸ್ಥಾನವೇ ಅದು?  ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೆಂದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಅನುಭವ ಇರುತ್ತದೆ. ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಮತ್ತು ಸಮಾಜವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ  ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ  ಅವಲೋಕಿಸುವ ಜಾಣ್ಮೆಯೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಹೀಗಿದ್ದೂ ಇಷ್ಟೊಂದು ಸಡಿಲ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಇವರು ನೀಡಲು  ಸಾಧ್ಯವಾದದ್ದು ಹೇಗೆ? ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾದ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಇವರು ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆಯೇ?  ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸುಳ್ಳಿನ ಕಾರ್ಖಾನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಉತ್ಪಾದಿಸಿ ಹಂಚಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿಗಳು  ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳ ಮೇಲೂ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರತೊಡಗಿದೆಯೇ?

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಎಂಬವರ ಹತ್ಯೆ ನಡೆಯಿತು. ಆಕೆಯ ದೇಹವನ್ನು 50 ತುಂಡುಗಳನ್ನಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ  ಫ್ರಿಡ್ಜ್ನಲ್ಲಿ ಇಡಲಾಗಿತ್ತು. ಈ ಕ್ರೌರ್ಯ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ದ್ವೇಷಿಗಳು ಚುರುಕಾದರು. ಅಶ್ರಫ್ ಎಂಬವ  ಈಕೆಯನ್ನು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಪುಕಾರು ಹಬ್ಬಿಸಿದರು. ರಾಜ್ಯ ಬಿಜೆಪಿಯ ಅಧಿಕೃತ ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾ  ಖಾತೆಯಲ್ಲೇ  ಈ ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ‘ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರಕಾರದ ಓಲೈಕೆ ನೀತಿಯಿಂದಾಗಿ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಾನೂನು  ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕುಸಿದಿದೆ. ಅಶ್ರಫ್‌ನಿಂದ ನಡೆದಿರುವ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಹತ್ಯೆಯು ಕನ್ನಡಿಗರು ಇಲ್ಲಿ ಸುರಕ್ಷಿತರಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದೆ’ ಎಂದು ಬಿಜೆಪಿ ಕರ್ನಾಟಕ ಎಂಬ ಅಧಿಕೃತ ಎಕ್ಸ್ ಖಾತೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಮುಖ  ಟಿವಿ ಚಾನೆಲ್ ನ್ಯೂಸ್ 18ನ ನಿರೂಪಕ ಅಮನ್ ಚೋಪ್ರಾ ಅಂತೂ ಅಶ್ರಫ್‌ನಿಂದಲೇ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಹತ್ಯೆ ನಡೆದಿದೆ  ಎಂಬುದನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡಂತೆ  ವಾದಿಸಿದ್ದೂ ನಡೆಯಿತು. ಈ ಸುದ್ದಿ ಎರಡ್ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸೋಶಿಯಲ್  ಮೀಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಟಿವಿ ಚಾನೆಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ಹರಿದಾಡಿದ ಬಳಿಕ ಕೊಲೆಗಾರ ಅಶ್ರಫ್ ಅಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ಬೆಳಕಿಗೆ  ಬಂತು. ಒಡಿಸ್ಸಾದ ಮುಕ್ತಿ ರಂಜನ್ ರಾಯ್  ಎಂಬಾತ ಈ ಹತ್ಯೆ ನಡೆಸಿದ್ದ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಹತ್ಯೆ ನಡೆಸಿದ ಬಳಿಕ ನೇರ  ಒಡಿಸ್ಸಾಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದ ಆತ, ಒತ್ತಡ ತಾಳಲಾರದೇ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ.

ಇಂಥದ್ದು ಪ್ರತಿದಿನವೆಂಬಂತೆ  ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಕಳ್ಳರು, ದೇಶದ್ರೋಹಿಗಳು, ಹಿಂದೂ ವಿರೋ ಧಿಗಳು, ಮತಾಂತರಿಗಳು, ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿಗಳು, ಜಿಹಾದಿಗಳು.. ಎಂದು ಮುಂತಾಗಿ ತರತರದ ಪ್ರಚಾರಗಳನ್ನು  ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಲ್ಲ ಆರೋಪಗಳು ಸುಳ್ಳೆಂದು ಸಾಬೀತಾದರೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ  ಹಂಚಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸತ್ಯಸುದ್ದಿ ಬಹಿರಂಗಕ್ಕೆ ಬರುವಾಗ ದಿನಗಳು ಕಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅಷ್ಟು ಅವಧಿಯೊಳಗೆ ಸುಳ್ಳು ತಲು ಪಬೇಕಾದವರಿಗೆಲ್ಲ ತಲುಪಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಭರವಸೆಯೇ ಈ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ ಹಂಚುವವರದ್ದಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ  ಪುರಾವೆಗಳ ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲ. 140 ಕೋಟಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಪರಾಧ ಕೃತ್ಯಗಳು ನಡೆಯುವುದು ಆಶ್ಚರ್ಯದ  ಸಂಗತಿಯಲ್ಲ. ಇದುವೇ ಸುಳ್ಳಿನ ಕಾರ್ಖಾನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವವರ ಪಾಲಿನ ಆಮ್ಲಜನಕ. ಇಂಥವುಗಳಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಘಟನೆಯ ನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಅದಕ್ಕೆ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಬಳಿದು ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಹಂಚುವುದು ಇವರ ತಂತ್ರ.  ಆದರೆ,

ಈ ಅಪರಾಧಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಏನು? ಈ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳಿಗೆ ಬೀಗ ಜಡಿಯುವವರು ಯಾರು? ತಮ್ಮನ್ನು ಕಾನೂನು ಕಟ್ಟಿಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ  ಎಂಬ ಭಂಡ ಧೈರ್ಯವೇ ಇಂಥ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹರಡುವವರ ಮೂಲ ಬಂಡವಾಳ. ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಏನು  ಬರೆದು ಹಾಕಿದರೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಮಾಡಬೇಕಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ  ಕೈಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಂತಿದೆ. ಈ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಪ್ರಕರಣವನ್ನೇ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳಿ. 

ಎರಡ್ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹರಡಿದವರ ಮೇಲೆ  ಈವರೆಗೂ ಯಾವ ಕ್ರಮವನ್ನೂ ಕೈಗೊಳ್ಳಲಾಗಿಲ್ಲ. ಇದು ಸುಳ್ಳು ಹರಡುವವರಲ್ಲಿ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ.  ಮತ್ತೊಂದು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ ಹಂಚುವುದಕ್ಕೂ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ನಿರಂತರ ಹೀಗೆ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ  ಹಂಚುವುದರಿಂದ  ಒಟ್ಟು ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬಿದ್ದೇ  ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಅಪರಾಧಿಗಳಂತೆ ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ  ಇಂಥ ಸುಳ್ಳುಗಳು ಸಮಾಜವನ್ನು ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ವಿರೋಧಿ ಭಾವನೆಗಳು  ದಟ್ಟವಾಗಿರುವುದರ ಹಿಂದೆ ಇಂಥ ಸುಳ್ಳುಗಳ ಪಾತ್ರ ಬಹಳವಿದೆ. ಇದೇ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹತ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ  ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಹರಡಲಾಗಿತ್ತು ಎಂಬುದೇ ಈ ಸುಳ್ಳಿನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಘಟನೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದೆಯಾದರೂ ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಗಳು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಬಿಜೆಪಿ ಐಟಿ ಸೆಲ್‌ಗಳು ಈ ಸುಳ್ಳನ್ನು  ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಹರಡುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಕೇವಲವಾಗಿ ಕಾಣುವುದು ದೇಶದ ಆಂತರಿಕ  ಭದ್ರತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಮುಸ್ಲಿಮರ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ದಂಗೆ ಎಬ್ಬಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ  ವಾತಾವರಣವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗುಂಪು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಬರೇ ರಾಜಕೀಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಯ  ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಚಲ್ಲ. ರಾಜಕೀಯ ಲಾಭದಾಚೆಗೆ ಒಂದು ಸಮುದಾಯದ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಅಪಾಯಕ್ಕೆ  ಒಡ್ಡುವ ತಂತ್ರವೂ ಇರುವಂತಿದೆ.

ಸದ್ಯ ಪ್ರಭುತ್ವ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶಗಳತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸಬೇಕು. 1. ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು. 2. ಸುಳ್ಳು  ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ ಹಂಚುವವರ ವಿರುದ್ಧ ಕಠಿಣ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದು. ಕನಿಷ್ಠ 6 ತಿಂಗಳ ಅವಧಿಗಾದರೂ  ಜಾಮೀನು ದೊರೆಯದಂಥ ಸೆಕ್ಷನ್‌ಗಳಡಿ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ನಿಷ್ಠುರತೆಯನ್ನು ಸರಕಾರ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಬೇಕು. ಒಮ್ಮೆ ಸರಕಾರ  ಇಂಥ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದರೆ, ಸುಳ್ಳಿನ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳು ತನ್ನಿಂತಾನೇ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಲು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಸದ್ಯದ  ತುರ್ತು ಅಗತ್ಯವೂ ಹೌದು. ಬಹುಶಃ, ಸುಳ್ಳಿನ ಕುರಿತು ಸರಕಾರಗಳ ಮೃದು ನೀತಿಯೇ ಸುಳ್ಳಿನ ವಿಜೃಂಭಣೆಗೆ ಮೂಲ  ಕಾರಣ ಎನ್ನಬೇಕು. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ, ಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು  ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿರುವುದು ಈ ಉದಾಸೀನ ನೀತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು. ಸುಳ್ಳನ್ನು ತಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಾದ  ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರದ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಇಲ್ಲ. ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ವೈರಿಗಳಂತೆ  ಬಿಂಬಿಸಿಯೇ ಕೇಂದ್ರದ ಈಗಿನ ಸರಕಾರ ಅಧಿಕಾರ ಪಡೆದಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಗಳು ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ವರವೇ  ಹೊರತು ಶಾಪವಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ  ಸಮರ್ಪಕ ನೀತಿ ಪ್ರಕಟವಾದೀತು ಎಂದು ಹೇಳುವಂತಿಲ್ಲ. ಒಂದುವೇಳೆ,  ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ನೀತಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿದರೂ ಅದು ಎಷ್ಟು ಪಕ್ಷಪಾತಿ ರಹಿತವಾಗಿರಬಹುದು  ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನವಿದೆ. ಆದರೂ,

ಸುಳ್ಳುಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು. ನಿರಂತರ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಕಟಕಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾ ಇರುವುದರಿಂದ ಸಮಾಜವೇ ಅದನ್ನು ನಂಬಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಾಗಲಿ, ಪೊಲೀಸ್ ಇಲಾಖೆಯಾಗಲಿ  ಎಲ್ಲರೂ ಈ ಸಮಾಜದ ಭಾಗವೇ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಈ ಸುಳ್ಳುಗಳು ಪ್ರಭಾವಿಸದೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ.  ಮುಸ್ಲಿಮರ ಬಗ್ಗೆ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೇ ಆಕ್ಷೇಪಾರ್ಹ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆಂದ ಮೇಲೆ ಉಳಿದವರ ಬಗ್ಗೆ  ಹೇಳುವುದಕ್ಕೇನಿದೆ? ಆದ್ದರಿಂದ, ಸುಳ್ಳು ಸುದ್ದಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಧರ್ಮ ನೋಡದೇ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ಬಗ್ಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಗಂಭೀರ  ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸಲಿ.
ಈ ಸುಳ್ಳುಗಳೆಲ್ಲ ಉದ್ದೇಶರಹಿತ ಮತ್ತು ಅಚಾನಕ್ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಲ್ಲ. ಅದರ ಹಿಂದೆ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ತಂತ್ರವಿದೆ. ಅದನ್ನು ಬಯಲಿಗೆಳೆದು ಸಮಾಜದ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಬೇಕಾದ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ಸರಕಾರದ ಮೇಲಿದೆ.

ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ನಾಯಕರನ್ನು ನೇಣಿಗೇರಿಸಿದ್ದ ಹಸೀನಾಗೆ ನೇಣು ಭೀತಿ

‘ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ನ್ಯಾಯ ಮಂಡಳಿ’ಯನ್ನು ರಚಿಸಿ 5 ಮಂದಿ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ  ನಾಯಕರನ್ನು ನೇಣಿಗೇರಿಸಿದ್ದ  ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಪದಚ್ಯುತ ಪ್ರಧಾನಿ ಶೇಖ್ ಹಸೀನಾ ಅವರು ಇದೀಗ ಸ್ವತಃ ನೇಣು ಶಿಕ್ಷೆಯ ಭೀತಿಯನ್ನು  ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ವಿರುದ್ಧ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಲ್ಲಿ ಹತ್ಯೆ, ಹತ್ಯಾ ಪ್ರಚೋದನೆ ಸಹಿತ ವಿವಿಧ ಕಲಂಗಳಡಿ ಪ್ರಕರಣ  ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ.

 2001 ರಿಂದ 2006ರ ವರೆಗೆ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ಬೇಗಂ ಖಲೀದಾ ಝಿಯಾ ಅವರ ಸರಕಾರದ  ಪಾಲುದಾರನಾಗಿ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಯು ಬಾಂಗ್ಲಾ ದೇಶದ ನಾಗರಿಕರ ಗಮನ ಸೆಳೆದಿತ್ತು. ಜಮಾಅತ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದ  ಮೌಲಾನಾ ಮುತೀರ‍್ರಹ್ಮಾನ್ ನಿಝಾಮಿ ಅವರು ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಉದ್ಯಮ ಸಚಿವರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದುದಲ್ಲದೆ, ತನ್ನ  ಭ್ರಷ್ಟರಹಿತ ಪಾರದರ್ಶಕ ನೀತಿಯಿಂದ ಜನಪ್ರಿಯರಾದರು. ಇವರೂ ಸಹಿತ 2001ರಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್‌ಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದ  ಜಮಾಅತ್‌ನ ಎಲ್ಲಾ 18 ಮಂದಿ ಸಂಸದರಲ್ಲಿ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಅದೇವೇಳೆ,

2006ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಖಲೀದಾ ಝಿಯಾ ಸರ್ಕಾರ ಪತನಗೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವೂ ಒಂದು ಪ್ರಬಲ  ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಶೇಖ್ ಹಸೀನಾ ಅವರ ಅವಾಮೀ ಲೀಗ್ ಪಕ್ಷ ಬಹುಮತ ಪಡಕೊಂಡಿತಾದರೂ  ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಯನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಿಯರು ಭವಿಷ್ಯದ ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದರು.  ಆಡಳಿತ ವಿರೋಧಿ ಅಲೆಯಿಂದಾಗಿ ಜಮಾಅತ್ ಗಣನೀಯ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಸೀಟನ್ನು ಕಳಕೊಂಡರೂ  ತಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅದು ತನ್ನ ಜಾಲವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕ ಸೌಲಭ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅದು  ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶೀಯರ ಮನೆ-ಮನಕ್ಕೆ ತಲುಪಿತ್ತು. ಮುಂದಿನ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಶೇಖ್ ಹಸೀನಾ ಅವರಿಗೆ  ಕಂಟಕವಾಗುವ ಎಲ್ಲ ಸೂಚನೆಯನ್ನೂ ಅದು ನೀಡಿತ್ತು. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಜನಾಕ್ರೋಶಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗಿದ್ದ ಖಾಲಿದಾ ಝಿಯಾ  ಅವರ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಎದುರಿಸುವಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಬೇರುಮಟ್ಟ ದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜಮಾಅತೆ  ಇಸ್ಲಾಮಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಹಸೀನಾ ತಿಳಿದುಕೊಂಡರು. 2006ರ ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲೇ  ಇದು ಅವರಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಯಾಗಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ, ‘ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿ’  ರಚಿಸುವುದಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿದ್ದರು. 2009ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ನಿಜವಾಗಿ,

ಯುದ್ಧಾಪರಾಧಗಳನ್ನು ತನಿಖಿಸುವುದೇ ಅವರ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದ್ದರೆ 1996ರಿಂದ 2001ರ ವರೆಗೆ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದಾಗಲೇ  ಅವರಿಗೆ ಈ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯನ್ನು ರಚಿಸಬಹುದಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೇ 1996ರ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಶೇಖ್  ಹಸೀನಾರನ್ನು ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಬೆಂಬಲಿಸಿತ್ತು ಮತ್ತು ಖಲೀದಾ ಝಿಯಾಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ನಿಂತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಶೇಖ್  ಹಸೀನಾ ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಜಮಾಅತ್ ಭಾಗಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು 1998ರಲ್ಲಿ ಖಲೀದಾ ಝಿಯಾರ ಜೊತೆ ಮೈತ್ರಿ  ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತು. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ಶೇಖ್ ಹಸೀನಾರ ತಂದೆ ಶೇಖ್ ಮುಜೀಬರ‍್ರಹ್ಮಾನ್‌ರು 1971ರಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ  ರಚನೆಗೊಂಡ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾದ ರಾಷ್ಟ್ರ ಪಿತ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗು  ತ್ತದೆ. ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ರಚನೆಗಾಗಿ 1971ರಲ್ಲಿ ಮುಜೀಬರ‍್ರಹ್ಮಾನ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಹೋರಾಟದ ವೇಳೆ ನಡೆದ  ನಾಗರಿಕರ ನರಮೇಧವನ್ನು ಶೇಖ್ ಹಸೀನಾ ಅವರು ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ  ಇದರಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಅವರ ಆರೋಪ. ಆದರೆ,

ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದವರು ಶೇಖ್ ಮುಜೀಬರ‍್ರಹ್ಮಾನ್. ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ಲಾದ `ಗಾಂಧೀಜಿ'ಯಾಗಿದ್ದ ಅವರಿಗೆ ಇಂಥದ್ದೊಂದು  ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿ ರಚಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸರ್ವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೂ ಇತ್ತು. ಆದರೂ ಅವರು  ರಚಿಸಲಿಲ್ಲ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ವಿಭಜನೆಗೆ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಯ ಬೆಂಬಲ ಇರಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ  ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಸ್ವಾಯತ್ತ ಪ್ರದೇಶವಾಗಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕರೆನ್ಸಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪಾಲಿಮೆಂಟ್‌ನ ರಚನೆಗಾಗಿ ಮುಜೀಬರ‍್ರಹ್ಮಾನ್ ನಡೆಸಿದ್ದ  ಹೋರಾಟವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿತ್ತಾದರೂ ಅದು ಎಂದೂ ನಾಗರಿಕ ಹತ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದೇ ಸತ್ಯ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ  ಮುಜೀಬರ‍್ರಹ್ಮಾನ್‌ರು ಖಂಡಿತ ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ನ್ಯಾಯ ಮಂಡಳಿಯನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ,

2009ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಶೇಖ್ ಹಸೀನಾ ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ನ್ಯಾಯ ಮಂಡಳಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಯನ್ನು  ಹಣಿಯುವುದೇ ಅವರ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಈ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿ ಎಷ್ಟು ಏಕಮುಖವಾಗಿ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಿತ್ತೆಂದರೆ,  ಇಂಟರ್‌ನ್ಯಾಶನಲ್ ಬಾರ್ ಅಸೋಸಿಯೇಶನ್, ನೋ ಪೀಸ್ ವಿದೌಟ್ ಜಸ್ಟಿಸ್, ಅಮೇರಿಕದ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಸದಸ್ಯರು,  ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಸದಸ್ಯರು, ಬ್ರಿಟನ್ ಮತ್ತು ವೇಲ್ಸ್ ಮಾನವ ಹಕ್ಕು ಸಮಿತಿ, ಆಮ್ನೆಸ್ಟಿ ಇಂಟರ್‌ನ್ಯಾಶನಲ್‌ಗಳು  ನ್ಯಾಯ ಮಂಡಳಿಯ ಉದ್ದೇಶಶುದ್ಧಿಯನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದುವು. ಆದರೆ, ಹಸೀನಾ ಇವಾವುದನ್ನೂ ಕಿವಿಗೆ ಹಾಕಿ ಕೊಳ್ಳಲೇ ಇಲ್ಲ.  ಜಮಾಅತ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ನಾಯಕರಾದ ಅಲಿ ಅಹ್ಸನ್ ಮುಜಾಹಿದ್, ಅಬ್ದುಲ್ ಕಾದರ್ ಮುಲ್ಲಾ, ಮುಹಮ್ಮದ್  ಕಮರುಝ್ಝಮಾನ್, ಅಲಿ ಕಾಸಿಂ ಮತ್ತು ಖಲೀದಾ ಝಿಯಾ ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದ ಮುತೀವುರ‍್ರಹ್ಮನ್  ನಿಝಾಮಿಯನ್ನು ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಿತು. ಈ ತೀರ್ಪುಗಳನ್ನು ಸುಪ್ರೀಮ್ ಕೋರ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲಾಯಿತಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜ ನವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಂದಹಾಗೆ, ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹಸೀನಾ ಪದಚ್ಯುತಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಸುಪ್ರೀಮ್  ಕೋರ್ಟನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿದಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ಮುಖ್ಯ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಣಾರ್ಹ.  ಕೋರ್ಟ್ ನ  ಉಳಿದ ಐವರು ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರ ರಾಜೀನಾಮೆಯನ್ನೂ ಈ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಆಗ್ರಹಿಸಿದ್ದರು ಎಂಬುದೂ  ಇಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ. ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದ ಮುಖ್ಯ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಹಸೀನಾ ಅವರ ಆಪ್ತರೂ ಬಂಧುವೂ ಆಗಿದ್ದರು  ಎಂಬುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿದರೆ, ಒಟ್ಟು ನ್ಯಾಯಾಂಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹಸೀನಾ ಹೇಗೆ ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು  ಎಂಬುದು ಮನದಟ್ಟಾಗುತ್ತದೆ. ಆಘಾತಕಾರಿ ಸಂಗತಿ ಏನೆಂದರೆ,

ಹೆದರಿಸಿ, ಬೆದರಿಸಿ, ಅಪಹರಿಸಿ ಸಾಕ್ಷಿಗಳಿಂದ ಸಾಕ್ಷ್ಯ  ಪಡೆಯಲಾಗಿತ್ತು ಎಂಬುದು. ಪಶ್ಚಿಮ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಬೋಶುಗೋರಿ  ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ನಡೆದ 450 ಮಂದಿಯ ಹತ್ಯೆಗೆ ನಿಝಾಮಿ ಅವರನ್ನು ಹೊಣೆಗಾರರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಆ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡ  ನಡೆಸಲು ನಿಝಾಮಿ ಅವರು ಪಾಕ್ ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಗ್ರಾಮದ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದ್ದರು ಎಂಬುದು ಆರೋಪ. ಇದೇ ಆರೋಪದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಆ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ಬದುಕುಳಿದಿದ್ದ ಏಕೈಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಂದೂಕಿನ ಮೊನೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಸಾಕ್ಷ್ಯ  ಪಡೆಯಲಾಗಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಆ ಬಳಿಕದ ಸ್ಟಿಂಗ್ ಆಪರೇಶನ್ ಹೇಳಿತ್ತು. ಇದರ ಆಧಾರದಲ್ಲೇ  ಲಂಡ ನ್‌ನ ದಿ ಟೆಲಿಗ್ರಾಫ್ ಪತ್ರಿಕೆಯು ನಿಝಾಮಿ ವಿಚಾರಣಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನೇ ಬೋಗಸ್ ಎಂದು ಹೇಳಿತ್ತು. ಆ ಸ್ಟಿಂಗ್ ಆಪರೇ ಶನ್‌ನಲ್ಲಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನನ್ನು ಪೊಲೀಸರು ಅಪಹರಿಸಿದ್ದು, ಮಂತ್ರಿಯ ಬಳಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದದ್ದು ಮತ್ತು ಜೀವಬೆದರಿಕೆ  ಹಾಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಅಲ್ಲದೇ, ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ತಾನು ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಗೆ ಓಟು ಹಾಕಿದ್ದೆ  ಎಂದೂ ಹೇಳಿದ್ದ.  ಪಾಕ್ ಸೇನೆಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದವನ ಹೆಸರು ಅಸದ್ ಎಂದಾಗಿದ್ದು, ಆತನನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಬಂಧಿಸಿದರಲ್ಲದೇ ಜನತಾ ನ್ಯಾಯಾಯಲದಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿ ನೇಣಿಗೇರಿಸಿದ್ದರು ಎಂದೂ ಆತ ಸ್ಟಿಂಗ್ ಆಪರೇಶನ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದ. ನಿಝಾಮಿ ವಿರುದ್ಧ ತಾನು ಸಾಕ್ಷ್ಯ  ನುಡಿಯದಿದ್ದರೆ ಪೊಲೀಸ್ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿರುವ ತನ್ನ ಮಗನ ಕೆಲಸ  ಹೋಗಲಿದೆ ಎಂಬ ಭೀತಿಯನ್ನೂ  ಆತ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದ.

ಬಾಂಗ್ಲಾದ ಯುದ್ಧಾಪರಾಧ ನ್ಯಾಯ ಮಂಡಳಿಯ ವಿವಿಧ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಿದರೆ, ಹಸೀನಾ ಎಂಥ  ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ. ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸದಂತೆ ಜಮಾಅತೆ  ಇಸ್ಲಾಮೀ ವಿರುದ್ಧ ನಿಷೇಧ ಹೊರಡಿಸುವುದಕ್ಕೂ ಅವರು ಸಫಲವಾದರು. ತನ್ನ ವಿರುದ್ಧದ ಪ್ರತಿ ಧ್ವನಿಯನ್ನೂ ಹತ್ತಿಕ್ಕಿದರು.  ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಯ ಸಾವಿರಾರು ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ತಲೆಮರೆಸಿಕೊಂಡೋ ನಿರಾಶ್ರಿತರಾಗಿಯೋ ಬದುಕಿದರು. ಅವರ  ನಾಯಕರನ್ನು ಜೈಲಿಗಟ್ಟಿದರು. ಅದರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಿದರು. ಇದರಿಂದ ನಾಗರಿಕರು ಎಷ್ಟು  ರೋಸಿಹೋದರೆಂದರೆ, 2022ರ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ಬಹುತೇಕ  ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಿದರು. ಕೇವಲ  40% ಮಂದಿಯಷ್ಟೇ ಮತದಾನ ಮಾಡಿದರು. ಹಸೀನಾರ ದಮನ ನೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವತಃ ಅಮೇರಿಕವೇ ವಿರೋಧಿಸಿತು.  ಈಗಿನ ಮಧ್ಯಂತರ ಸರಕಾರದ ಪ್ರಧಾನಿ ಮುಹಮ್ಮದ್ ಯೂನುಸ್ ವಿರುದ್ಧವೇ 200ರಷ್ಟು ಕೇಸ್‌ಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿ ಈ  ಹಸೀನಾ ಬಾಂಗ್ಲಾದಿಂದಲೇ ಓಡಿಸಿದ್ದರು. ಇದೀಗ,

ಅಂಥ ಹಸೀನಾರೇ ಮರಣ ದಂಡನೆ ಭೀತಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಹಸೀನಾರನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾಕ್ಕೆ ಹಸ್ತಾನ್ತರಿಸಿದರೆ ಅವರಿಗೆ ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆ ಜಾರಿಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಾಲ ಅತ್ಯಂತ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಮತ್ತು  ಕಟುವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲವೇ?

ಮೌಲಾನರು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಲು ಕಾರಣವೇನು?

ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಅಂದರೆ ಬಿಡುಗಡೆ. ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ವಿಮೋಚನೆ. 1947 ಆಗಸ್ಟ್ 15 ಈ ದೇಶದ ಪಾಲಿಗೆ ಯಾಕೆ ಮುಖ್ಯ  ಅಂದರೆ, ಆವತ್ತು ಈ ದೇಶ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡಿತು. ಇತಿಹಾಸದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಇಂಥ ವಿಮೋಚನೆಗಳು ನಡೆದಿವೆ  ಮತ್ತು ಇಂಥ ಇಸವಿಗಳನ್ನು ದಪ್ಪಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದಿಡಲಾಗಿದೆ. ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ‘ಬಿಡುಗಡೆ’ ಎಂಬ ಪದ ಹೊಸತಲ್ಲ.  ಮದ್ರಸ ಕಲಿಕೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೇ  ಅವರು ಈ ಪದವನ್ನು ಮತ್ತು ಅದರ ಭಾವ-ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಅರಿತಿರುತ್ತಾರೆ. ಭಾರತದ  ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಪಾತ್ರ ನಿಭಾಂಯಿಸಿರುವುದಕ್ಕೆ ಅವರ ಈ ಮದ್ರಸಾ ಕಲಿಕೆಯ  ಪಾತ್ರವೂ ಬಹಳಷ್ಟಿದೆ. ಜೈ ಹಿಂದ್ ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಯನ್ನು ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಅರ್ಪಿಸಿದ ಆಬಿದ್ ಹಸನ್ ಸಫ್ರಾನಿಯಿಂದ  ಹಿಡಿದು ದೇಶದ ಮೊದಲ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಂತ್ರಿ ಮೌಲಾನಾ ಅಬುಲ್ ಕಲಾಂ ಆಝಾದ್‌ರ ವರೆಗೆ, ಬೇಗಂ ಹಝ್ರತ್  ಮಹಲ್‌ರಿಂದ ತೊಡಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಂದ ಬಂಧಿತರಾಗಿ ಅಂಡಮಾನ್ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ 25 ವರ್ಷಗಳ ಕರಾಳ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಪಡೆದು  ಸಾವಿಗೀಡಾದ ಮೌಲವಿ ಸೈಯದ್ ಅಲ್ಲಾವುದ್ದೀನ್‌ವರೆಗೆ ಇಂಥವರ ಪಟ್ಟಿ ಬಹಳ ಉದ್ದವೂ ಇದೆ.

ಸೈಯದ್ ಎಂಬುದು ಪ್ರವಾದಿ ಮುಹಮ್ಮದ್(ಸ)ರ ಕುಟುಂಬ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ಬಂದವರ ಗುರುತು. ಆ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಗೌರವ ವಿದೆ. ಅಂಥವರೇ ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ  ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಹುತಾತ್ಮ ರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದರೆ ಅದರ ಹಿಂದೆ ಪ್ರವಾದಿಗಳ ವಿಮೋಚನೆಯ ಹೋರಾಟದ ಪ್ರಭಾವ ಖಂಡಿತ ಇದೆ. ಮೌಲಾನಾ ಸೈಯದ್ ಮುಹಮ್ಮದ್ ಮಿಯಾ ದೇವ್‌ಬಂದಿ ಕೂಡಾ ಇವರಲ್ಲಿ  ಒಬ್ಬರು. ಅದೇವೇಳೆ, ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಹೋರಾಟಕ್ಕಾಗಿ ಸುಭಾಸ್‌ಚಂದ್ರ ಬೋಸ್‌ಗಿಂತ ಮೊದಲೇ 1877ರಲ್ಲಿ  ಸಮರತ್ತುತ್ತರ್ಬಿಯಾ ಎಂಬ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಮೌಲಾನಾ ಮುಹಮ್ಮದುಲ್ ಹಸನ್‌ರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಸಂಘಟನೆ ಉದಯವಾಗಿತ್ತು.  ಸುಮಾರು 3 ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಈ ಸಂಘಟನೆ ಹೋರಾಡಿತ್ತು. ಬಳಿಕ 1909ರಲ್ಲಿ ಇದೇ ಸಂಘಟನೆಯು  ಜಮೀಯತುಲ್ ಅನ್ಸಾರ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಮರುರೂಪ ಪಡೆಯಿತು ಹಾಗೂ ಮೌಲಾನಾ ಉಬೈದುಲ್ಲಾ ಸಿಂಧಿ  ನಾಯಕತ್ವವನ್ನೂ ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು. 1913ರಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರಕಾರ ಈ ಜಮೀಯತುಲ್ ಅನ್ಸಾರ್ ಮೇಲೆ ನಿಷೇಧ ಹೇರಿತು.  ಆದರೆ,

ಈ ಮೌಲಾನಾ ಎದೆಗುಂದಲಿಲ್ಲ. ನಝರತುಲ್ ಮಆರಿಫ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಮರುಸಂಘಟಿತರಾದರು. ಅದೇವರ್ಷ  ಮೌಲಾನಾ ಮಹ್‌ಮೂದುಲ್ ಮದನಿ, ಮೌಲಾನಾ ಉಬೈದುಲ್ಲಾ ಸಿಂಧಿ ಮತ್ತು ಮೌಲಾನಾ ಅಬುಲ್ ಕಲಾಂ ಆಝಾದ್‌ರ  ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ರೇಶ್ಮಿ ರುಮಾಲ್ ತಹ್‌ರೀಕ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಚಳವಳಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. ತುರ್ಕಿ, ಜರ್ಮನಿ  ಮತ್ತು ಅಫಘಾನಿಸ್ತಾನದ ನೆರವಿನೊಂದಿಗೆ ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವುದು ಈ ಚಳವಳಿಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಇದು  ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ಬರಹ ಚಳವಳಿಯಾಗಿತ್ತು. 1916ರಲ್ಲಿ ಮೌಲಾನಾ ಉಬೈದುಲ್ಲಾ ಸಿಂಧಿ ಅವರ ಬಂಧನದೊಂದಿಗೆ ಈ  ಚಳವಳಿಯ ಮೂಲವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿದರು ಮತ್ತು ದೇಶದಾದ್ಯಂತದ ಸುಮಾರು 220ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅಧಿಕ ಮೌಲಾನಾಗಳನ್ನು ಬಂಧಿಸಿದರು. ಬ್ರಿಟಿಷರು ಈ ಮೌಲಾನಾಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಎಷ್ಟರ ವರೆಗೆ ಬೆನ್ನು ಬಿದ್ದಿದ್ದರೆಂದರೆ ಮಕ್ಕಾದಲ್ಲಿದ್ದ  ಮೌಲಾನಾ ವಹೀದ್ ಅಹ್ಮದ್ ಫೈಝಾಬಾದಿ, ಮೌಲಾನಾ ಮಹಮೂದ್ ಹಸನ್, ಮೌಲಾನಾ ಅಝೀಝï ಗುಲ್,  ಮೌಲಾನಾ ಹುಸೈನ್ ಅಹ್ಮದ್ ಮದನಿ ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಮಕ್ಕಾದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಾಲ್ಟಾದಲ್ಲಿ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ  ಜೈಲಲ್ಲಿರಿಸಿದರು. ಇದರ ಬಳಿಕ 1919ರಲ್ಲಿ ಜಮೀಯತುಲ್ ಉಲಮಾಯೆ ಹಿಂದ್ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಯಿತಲ್ಲದೇ ಭಾರತೀಯ  ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಯಿತು. ಅಂದಹಾಗೆ,

ಮೌಲಾನಾಗಳೆಂದರೆ, ಧಾರ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪಾಂಡಿತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಧಾರ್ಮಿಕ  ನೇತೃತ್ವವನ್ನು ನೀಡುವವರು. ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಈ ಮೌಲಾನಾ ಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಷ್ಟು ಇನ್ನಾವ  ಧರ್ಮದ ಧರ್ಮಗುರುಗಳೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಿತ್ತು. ಈ  ಕಡಿಮೆ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ಭಾರೀ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮೌಲಾನಾಗಳು ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಲು  ಕಾರಣವೇನು? 

ಇವೆಲ್ಲದರ ಹಿಂದೆ ಮದ್ರಸ ಕಲಿಕೆಯ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ಪಾತ್ರವಿದೆ. ಪ್ರವಾದಿಗಳು ಈ ಭೂಮಿಗೆ  ಆಗಮಿಸಿರುವುದೇ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರವಾದಿ ನೂಹ್ ರಿಂದ ಹಿಡಿದು  ಪ್ರವಾದಿ ಮುಹಮ್ಮದ್(ಸ)ರವರೆಗೆ ವಿಮೋಚನೆಯ ಸಾಲು ಸಾಲು ದೃಷ್ಟಾಂತಗಳೂ ಮದ್ರಸ ಪಠ್ಯಗಳಲ್ಲಿವೆ. ಈಜಿಪ್ಟ್  ದೊರೆ ಫರೋವನ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದ ಇಸ್ರಾಈಲ್ ಎಂಬ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ವಿಮೋಚಿಸಿ  ಪ್ರವಾದಿ ಮೂಸಾರು(ಅ) ಫೆಲೆಸ್ತೀನ್‌ಗೆ ಕರೆತಂದ ಘಟನಾವಳಿಯನ್ನು ಮದ್ರಸ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಕಲಿಯಲೇಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.  ಇಸ್ರಾಈಲ್ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ತನ್ನ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೆ ಕಂಟಕ ಇದೆ ಎಂದು ಭಯಪಟ್ಟಿದ್ದ ದೊರೆ ಫರೋವ ಆ  ಸಮುದಾಯದ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನೆಲ್ಲ ವಧಿಸಲು ಆದೇಶಿಸಿದ್ದ. ಇದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ ಪ್ರವಾದಿ ಮೂಸಾ(ಅ) ಇಸ್ರಾಈಲ್  ಸಮುದಾಯದ ವಿಮೋಚನೆಗೆ ನೇತೃತ್ವ ನೀಡಿದರು. ಇದರ ನಡುವೆ ದೇಶಭ್ರಷ್ಟ ಜೀವನ ನಡೆಸಿದರು. ಪ್ರವಾದಿ  ಮುಹಮ್ಮದ್(ಸ)ರಂತೂ ತನ್ನ ವಿಮೋಚನಾ ಹೋರಾಟದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ವಿರೋಧವನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಕೊನೆಗೆ  ಹುಟ್ಟೂರು ಮಕ್ಕಾ ತೊರೆದು ಮದೀನಾಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಹೋದರು. ಆದರೆ, ತನ್ನ ವಿಮೋಚನಾ ಹೋರಾಟದಿಂದ ಪ್ರವಾದಿ(ಸ)  ಹಿಂಜರಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ಮರಳಿ ಮಕ್ಕಾಕ್ಕೆ ಬಂದರು ಮತ್ತು ಜನತಾ ವಿಮೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದರು. ಮದ್ರಸಾ  ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಲೆಲ್ಲ ಈ ಇತಿಹಾಸ ವನ್ನು ಕಲಿತೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಗುಲಾಮರಂತೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ  ಅಡಿಯಾಳುಗಳಂತೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಯಾವುದೇ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಹಾಗೂ ಅದರಿಂದ ಜನರನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಹೋರಾಡುವಂತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಇತಿಹಾಸ ಕರೆಕೊಡುತ್ತದೆ. ಭಾರತೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ  ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಪಾತ್ರ ನಿಭಾಯಿಸಿರುವುದಕ್ಕೆ ಈ ಚರಿತ್ರೆಯೇ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ,  ಬ್ರಿಟಿಷರು ಈ ದೇಶವನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವ ಸಂಚು ನಡೆಸಿರಬಹುದೇ ಎಂಬ ಅನುಮಾನವೂ ಇದೆ.

ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೌಲಾನಾಗಳೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಭಾರೀ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಭಾಗಿಯಾದುದರಿಂದ ಸಿಟ್ಟಾದ  ಬ್ರಿಟಿಷರು ಹಿಂದೂ-ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗಿರಲೂ ಬಹುದು. ಆ ಮೂಲಕ ಮುಸ್ಲಿಮರಲ್ಲಿ  ಅಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಸಿಲುಕಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು ಮುಸ್ಲಿಮರ ವಿರುದ್ಧ ಎತ್ತಿ ಕಟ್ಟುವುದೇ ಈ ದ್ವಿರಾಷ್ಟ್ರ  ಸಿದ್ಧಾಂತದ  ಉದ್ದೇಶವಾಗಿರಬಹುದು. ಹೀಗೆ ಸಂದೇಹ ಪಡುವುದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣವೇನೆಂದರೆ, ಈ ಮೌಲಾನಾಗಳು ಭಾರತೀಯ  ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಚಳವಳಿಯನ್ನು ಪ್ರಬಲವಾಗಿ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು. ಮಹಾತ್ಮಾ  ಗಾಂಧಿಗೆ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದುದು. ಅರಬಿ ಭಾಷೆಯ ಕುರ್‌ಆನನ್ನು ಉರ್ದು ಭಾಷೆಗೆ ಅನುವಾದಿಸಿ ಅದಕ್ಕೆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ  ಬರೆಯುವಷ್ಟು ಅಮೋಘ ಪಾಂಡಿತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಮೌಲಾನಾ ಅಬುಲ್ ಕಲಾಂ ಆಝಾದ್‌ರೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ  ಮುಂಚೂಣಿ ನಾಯಕರೂ ಆಗಿದ್ದುರು. 

ಭಾರತೀಯ ಹಿಂದೂಗಳೊಂದಿಗೆ ಈ ಮೌಲಾನಾಗಳು ತೋರಿದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾಮರಸ್ಯ ನೀತಿಯು ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ  ಚಳವಳಿಯ ಯಶಸ್ಸಿಗೆ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನೂ ನೀಡಿದೆ. ಒಂದುವೇಳೆ, ಬಹುದೇವಾರಾಧಕರಾದ ಹಿಂದೂಗಳನ್ನು  ಏಕದೇವಾರಾಧಕರಾದ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಬೆಂಬಲಿಸುವುದಾಗಲಿ, ಅವರ ಜೊತೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದಾಗಲಿ  ಧರ್ಮವಿರೋಧಿ ಎಂಬ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಓರ್ವ ಮೌಲಾನಾ ನೀಡಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷರು ಅದನ್ನು ಪಾರಿತೋಷಕಗಳೊಂದಿಗೆ  ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಭಾರತವನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ಶತಮಾನಗಳ ಕಾಲ ದರೋಡೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಈ ವಿಭಜನವಾದಿ ಹೇಳಿಕೆಯು ನೀರು-ಗೊಬ್ಬರ ಒದಗಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಮೌಲಾನಗಳಿಂದ ಇಂಥದ್ದೊಂದು  ಫತ್ವ ಹೊರಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ  ಬ್ರಿಟಿಷರು ಲಂಚದ ಆಮಿಷ ಒಡ್ಡಿರಲೂ ಬಹುದು. ಆದರೆ, ಮೌಲಾನಾ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿದ್ದ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್  ಭಾಷೆಯನ್ನೇ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವಷ್ಟು ಪ್ರಬಲವಾಗಿದ್ದ ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಓಲೈಸಲು ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಈ ಮುಖಭಂಗದ  ಸೇಡನ್ನು ತೀರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಅವರು ದ್ವಿರಾಷ್ಟ್ರ  ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ತಂದಿರಬಹುದು ಮತ್ತು ಅವಕಾಶವಾದಿ  ಹಿಂದೂ-ಮುಸ್ಲಿಮ್ ನಾಯಕರ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಅದನ್ನು ಹೇಳಿಸಿರಬಹುದು. ಇವು ಏನೇ ಇದ್ದರೂ,

77ನೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ‍್ಯೋತ್ಸವದ ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅವಲೋಕಿಸುವಾಗ ಹಿಂದೂ ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ಒಡೆಯುವ ಬ್ರಿಟಿಷರ  ಸಂಚು ಒಂದು ಹಂತದವರೆಗೆ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು.

ವಯನಾಡ್ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟ SKSSF, SSF, ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಹಿಂದ್.. ನಡುವಿನ ವಿಚಾರಭೇದದ ಮಿತಿ

ಭೂಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿರುವ ವಯನಾಡ್‌ನಿಂದ ಬರುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಗೆಯಿದೆ. ಒಂದು, ದುರಂತದ  ಕತೆಯಾದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಚೇತೋಹಾರಿಯಾದ ಕತೆ. ಪ್ರಕೃತಿ ಮುಂದೆ ಮನುಷ್ಯ ಎಷ್ಟು ದುರ್ಬಲ ಮತ್ತು ಯಕ್‌ಶ್ಚಿತ್ ಜೀವಿ  ಎಂಬುದನ್ನು ದುರಂತ ಕತೆಗಳು ತಿಳಿಸಿದರೆ, ಚೇತೋಹಾರಿ ಕತೆಗಳು ಮನುಷ್ಯ ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವ ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿವೆ.

‘ದುರಂತದಲ್ಲಿ ಅನಾಥವಾಗಿರುವ ಶಿಶುಗಳಿದ್ದರೆ ತಾನು ಎದೆಹಾಲು ಉಣಿಸುವುದಾಗಿ’ ಅಲೀಬಾ ಎಂಬ ತಾಯಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.  ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾದ ಮೂಲಕ ವಯನಾಡಿಗೆ ಈ ಸುದ್ದಿ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಭಾವನಾ ಎಂಬ ತಾಯಿ ತನ್ನೆರಡು ಪುಟ್ಟ  ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ವಯನಾಡಿಗೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಭೂಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕು ಅನಾಥವಾದ ಕಂದಮ್ಮಗಳಿದ್ದರೆ ಎದೆಹಾಲು  ಉಣಿಸುವುದು ಈ ತಾಯಿಯ ಉದ್ದೇಶ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಳಕೊಂಡು ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿರುವ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗಾಗಿ ವ್ಯಾಪಾರಿಯೋರ್ವ  ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ಅಂಗಡಿಯನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಯಾವ ಡ್ರೆಸ್ಸು ಬೇಕೋ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಯಾವ ಮುಲಾಜೂ ಇಲ್ಲದೇ  ಕೊಂಡುಹೋಗಿ ಎಂದವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೋರ್ವ ತಾಯಿ ವಯನಾಡ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ತನ್ನ 40 ಸೆಂಟ್ಸ್ ಜಾಗವನ್ನೇ  ಸಂತ್ರಸ್ತರ ಮನೆ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ನಡುವೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಉಚಿತವಾಗಿ ಊಟ ತಯಾರಿಸಿ ಕೊಡುವ  ಹೊಟೇಲಿಗರು, ಸಹೃದಯಿಗಳು ಧಾರಾಳ ಇದ್ದಾರೆ. ಮೃತಪಟ್ಟವರ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾರ್ಟಮ್‌ ಗಾಗಿ ದುರಂತ ಭೂಮಿ ಪಕ್ಕದ  ಮದ್ರಸವೊಂದು ತನ್ನ ಹಾಲನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಇದು ಒಂದು ಬಗೆಯದ್ದಾದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರ  ಕಾರ್ಯ. ಇದಂತೂ ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ರವಾನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ದುರಂತ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 500ರಷ್ಟು ಸೇನಾ ಯೋಧರು ಸೇವಾ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ತಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.  ಆದರೆ, ಇದರ ನಾಲ್ಕೈದು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ವಯಂ ಸೇವಕರೂ ಅಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಕೇರಳ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಹಿಂದ್‌ನ  ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆಯಾದ ಐಡಿಯಲ್ ರಿಲೀಫ್ ವಿಂಗ್‌ನ (IRW) ಸುಮಾರು 700ರಷ್ಟು ಕಾರ್ಯಕರ್ತರೂ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಹಿಂದ್‌ನ ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿರುವ ಹ್ಯೂಮ್ಯಾನಿಟೇರಿಯನ್ ರಿಲೀಫ್ ಸೊಸೈಟಿ  (HRS) ಕಾರ್ಯಕರ್ತರೂ ಈ ದುರಂತ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಇವರಲ್ಲದೇ, SKSSFನ ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆಯಾದ  ವಿಖಾಯ ಮತ್ತು  SSF ನ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರೂ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. SDPI ಮತ್ತು WPIಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ  ಸೇವಾ ತಂಡಗಳೂ ದುರಂತ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿವೆ. ಇವುಗಳ ಹೊರತಾಗಿ ವಿವಿಧ ಸರಕಾರೇತರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳೂ ಪರಿಹಾರ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ನಿಜವಾಗಿ,

ದುರಂತಗಳು ಒಂದುಕಡೆ ಸಾವು-ನೋವು, ಕಣ್ಣೀರು, ಭಯ, ಆತಂಕ, ಆಘಾತ, ಅನಿಶ್ಚಿತ ಬದುಕಿನ ಅಸಂಖ್ಯ ಕತೆಗಳನ್ನು  ಹೇಳುವಾಗ, ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಮನುಷ್ಯತ್ವದ ಮತ್ತು ಅತಿ ಉನ್ನತ ಮಾನವ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಕತೆಯನ್ನೂ ಹೇಳುತ್ತವೆ.  ವೈಚಾರಿಕವಾಗಿ SSF ಗೂ  SKSSF ಗೂ ನಡುವೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಇವೆರಡೂ ದುರಂತ  ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆಬೇರೆಯಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡೇ ಸೇವಾನಿರತವಾಗಿವೆ. ಈ ಎರಡೂ ಸಂಘಟನೆಗಳಿಗೂ ಪ್ರತ್ಯಪ್ರತ್ಯೇಕ  ಅಧ್ಯಕ್ಷರಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರತ್ಯಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮದರಸಗಳಿವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಎರಡೂ ಸಂಘಟನೆಗಳಿಗೂ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ  ಹಿಂದ್‌ಗೂ ವೈಚಾರಿಕವಾಗಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ. ಇವುಗಳ ಕಾರ್ಯ ಯೋಜನೆಗಳೂ ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ. ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ  ಸ್ವರೂಪವೂ ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ.SKSSF ನ ಮುಖಂಡರಾದ ಸೈಯದುಲ್ ಉಲಮಾ ಜಿಫ್ರಿ ಮುತ್ತುಕೋಯ ತಂಙಳ್  ಅವರು ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಹಿಂದ್‌ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಸೈಯದ್ ಸಆದತುಲ್ಲಾ ಹುಸೈನಿಯವರನ್ನು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ  ಭೇಟಿಯಾದದ್ದೋ  ಜಮಾಅತ್‌ನ ಕೇಂದ್ರ ಕಚೇರಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದೋ  ನಡೆದಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ, ಸುಲ್ತಾನುಲ್ ಉಲಮಾ  ಎ.ಪಿ. ಅಬೂಬಕರ್ ಮುಸ್ಲಿಯಾರ್‌ರು ಸೈಯದ್ ಸಆದತುಲ್ಲಾ  ಹುಸೈನಿಯವರನ್ನು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಭೇಟಿಯಾದದ್ದೋ  ಕಚೇರಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದೋ  ನಡೆದಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ ಇವುಗಳಿಗೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳೂ ನಡೆದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ,

ಇವರೆಲ್ಲರ ನಡುವೆ ಪರಸ್ಪರ ಶತ್ರುತ್ವ ಇದೆ ಎಂದು ಇದರ ಅರ್ಥವಲ್ಲ. ಇವರು ಪರಸ್ಪರ ಮಾತನಾಡಲಾರದಂಥ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ  ಇದ್ದಾರೆ ಅಥವಾ ಹಾಗೆ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದೂ ಅಲ್ಲ. ವೈಚಾರಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಒಂದು ಹಂತದ ವರೆಗೆ  ಈ ಎಲ್ಲ ನಾಯಕರ ನಡುವೆ ತೆಳುವಾದ ಗೆರೆಯೊಂದನ್ನು ಎಳೆದಿದೆ. ಅನಧಿಕೃತವಾಗಿ ಇವರು ಕುಶಲ  ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಂಡಿರಬಹುದಾದರೂ ಬಯಸಿಯೋ ಬಯಸದೆಯೋ ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಅಂತರ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ  ಇದೆ. ಹಾಗಂತ,  ಇವರು ಪರಸ್ಪರ ನಿಂದಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೋ  ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೋ  ನಡೆದೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ, ವಯನಾಡ್ ದುರಂತಭೂಮಿ ಈ  ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳ ಸ್ವರೂಪ ಎಷ್ಟು ತೆಳುವಾದುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಜಮಾಅತೆ ಇಸ್ಲಾಮೀ ಹಿಂದ್, SSF,  SKSSF ಕಾರ್ಯಕರ್ತರ ನಡುವೆ ಯಾವ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೂ ಇಲ್ಲ. ಜೊತೆಯಾಗಿಯೇ ಉಣ್ಣುತ್ತಾರೆ, ಉಡುತ್ತಾರೆ. ಪರಸ್ಪರ  ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಜೊತೆಯಾಗಿಯೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪೀಡಿತರಿಗೆ ನೆರವಾಗುವುದಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮೆಲ್ಲವನ್ನೂ  ಧಾರೆಯೆರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅಂದಹಾಗೆ,

ದುರಂತ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಹಾರ ಕಾರ್ಯ ನಡೆಸುವುದು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲ. ಭೂಮಿ ಸಿಡಿದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು  ಹೋಗಿರುತ್ತದೆ. ಕಲ್ಲು, ಮುಳ್ಳು, ಮರ, ಬೇರುಗಳು, ಚೂಪಾದ ವಸ್ತುಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕೆಸರು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಹೂತುಹೋಗಿರುತ್ತದೆ.  ದುರಂತ ಭೂಮಿಯ ಪರಿಚಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಹೊರ ನಾಡಿನ ಸೇವಾ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರ ಪಾಲಿಗೆ ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಸವಾಲಿನ  ಸಂದರ್ಭ. ಯಾವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಗಾಯಗೊಳ್ಳಬಹುದು. ಪುಟ್ಟ ಕಲ್ಲೆಂದು  ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದು ಬಂಡೆಯಾಗಿರಬಹುದು,  ಎತ್ತಲು ಹೋದವರ ಮೇಲೆಯೇ ಅದು ಉರಳಿ ಬೀಳಬಹುದು. ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಾಲು ಹೂತುಹೋಗಬಹುದು. ಕಾಲಿಗೆ  ಚೂಪಾದ ವಸ್ತುಗಳು ಚುಚ್ಚಬಹುದು. ತಿನ್ನುವುದಕ್ಕೋ ಕುಡಿಯುವುದಕ್ಕೋ ಸೂಕ್ತ ಸೌಲಭ್ಯ ಇಲ್ಲದಿರಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೇ,  ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಭೂಕುಸಿತ ಆಗಬಹುದಾದ ಅಪಾಯವೂ ಇದ್ದಿರಬಹುದು. ಈ ಎಲ್ಲ ಸವಾಲುಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೇ ಸೇವಾ  ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗುವುದೆಂದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಅಪಾರ ಛಲ, ಧೈಯ, ದೇವನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ನಿಸ್ವಾರ್ಥತೆಯ ಅಗತ್ಯ ಇದೆ. ಇಂಥ  ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಯಗೊಂಡ ಸೇವಾಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು SSFನವರೋ SKSSFನವರೋ ಜಮಾಅತ್‌ನವರೋ  ಎಂದು ನೋಡದೇ ಅಥವಾ ಅಂಥದ್ದೊಂದು  ಆಲೋಚನೆಯನ್ನೇ ಮಾಡದೇ ಪರಸ್ಪರ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇಂಥ  ನೆರವಿನ ಹಲವು ಚೇತೋಹಾರಿ ಸುದ್ದಿಗಳು ದುರಂತ ಭೂಮಿಯಿಂದ ವರದಿಯಾಗುತ್ತಲೂ ಇವೆ. ಒಂದುರೀತಿಯಲ್ಲಿ,

ವಯನಾಡ್ ದುರಂತಭೂಮಿ ಕೆಲವು ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ರವಾನಿಸಿದೆ. ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳು  ಎಷ್ಟು ತೆಳುವಾದುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸಾರಿ ಹೇಳಿದೆ. ಪರಸ್ಪರ ಬೈದಾಡಿಕೊಂಡೋ  ಅವಹೇಳಿಸಿಕೊಂಡೋ ಅಥವಾ ನಿಂದಿಸಿಕೊಂಡೋ  ಇರಬೇಕಾ ದಷ್ಟು ಸಮುದ್ರ ಭಾರವಾದ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳು  ಸಂಘಟನೆಗಳ ನಡುವೆ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ಎಲ್ಲ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿವೆ. ಪರಸ್ಪರ ಮಾತನಾಡುವ, ಸಹಕರಿಸುವ,  ಜೊತೆಗೇ ಉಣ್ಣುವ, ಉಡುವ, ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವ ಮತ್ತು ಸುಖ-ದುಃಖಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುವಷ್ಟು ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ  ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳು ವುದಕ್ಕೆ ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು  ಇಂಥವುಗಳನ್ನು ಮರೆತಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ. ದುರಂತ ಭೂಮಿಯ ದುರಂತಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮಾಸಿ ಹೋದ ಬಳಿಕ  ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಶತ್ರುತ್ವವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ನಿಂದನೆ, ಭರ್ತ್ಸನೆ, ಅವಹೇಳನ, ಪಂಥಾಹ್ವಾನಗಳೆಲ್ಲ  ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ದುರಂತದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತಮ್ಮೆ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಪಾಠವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುವ ವರೆಗೆ ಇದು  ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಹಾಗಂತ,

ವೈಚಾರಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಮಾನವ ಉಗಮದಷ್ಟೇ ಪುರಾತನ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ. ಒಂದೇ ಮನೆಯ 5 ಮಂದಿ ಐದು  ರೀತಿಯ ವಿಚಾರವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವುದಿದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಹತ್ತು ಹಲವು ಸಂಘಟನೆಗಳ ಹುಟ್ಟಿಗೆ, ಪಕ್ಷಗಳ ಹುಟ್ಟಿಗೆ, ಅಸಂಖ್ಯ  ಎನ್‌ಜಿಓಗಳ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಈ ವಿಚಾರಭೇದವೇ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ವಿಚಾರಭೇದವನ್ನು ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.  ಆದರೆ, ಈ ವಿಚಾರಭೇದವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ ಬಾಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಎಷ್ಟರವರೆಗೆಂದರೆ,  ವಯನಾಡ್ ದುರಂತ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ತಂತಮ್ಮ ಟೀಶರ್ಟ್ ನ  ಹೊರತಾಗಿ ಬೇರೆ  ಬೇರೆಯೆಂದು ಗುರುತಿಸಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದಷ್ಟು ಹತ್ತಿರವಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆಯೋ ಅಷ್ಟರವರೆಗೆ. ಇಂಥದ್ದೊಂದು  ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ತೆರೆದಿಟ್ಟ ಎಲ್ಲ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಸಹೃದಯಿಗಳಿಗೆ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.