ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಯುವ ಸಮೂಹವು ದೀಪಕ್ ಹತ್ಯೆಗೆ ತೀವ್ರ ವಿರೋಧವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿತು. ಆರೋಪಿಗಳಿಗೆ ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಬೇಕೆಂದು ಆಗ್ರಹಿಸಿತು. ದೀಪಕ್‍ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಂತಾಪವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿತು. ಈ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯು ಸಾವಿನಲ್ಲಿ ಓಟು ಬಾಚುವ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಮಟ್ಟದ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತೆಂದರೆ, ಸ್ವತಃ ಅವರೇ ತಮ್ಮ ದನಿಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡರು. ಬಶೀರ್ ಸಾವಿಗೀಡಾದ ಮೇಲಂತೂ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವಷ್ಟು ಅದು ಅವರನ್ನು ಒತ್ತಡಕ್ಕೊಳಪಡಿಸಿತು. ಐದಾರು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಇದೇ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಶ್ರಫ್ ಕಲಾಯಿ ಎಂಬ ಯುವಕನ ಹತ್ಯೆ ನಡೆದಾಗ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿದ್ದೂ ಆ ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿ ಕೊಡದ ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ಉಡಾಫೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ್ದ ಸಂಸದ ನಳಿನ್ ಕುಮಾರ್ ಕಟೀಲ್ ಅವರು ಬಶೀರ್ ಹತ್ಯೆಗೆ ತಕ್ಷಣ ಸ್ಪಂದಿಸಿದರು. 50 ಲಕ್ಷ ಪರಿಹಾರಕ್ಕೆ ಆಗ್ರಹಿಸಿದರು. ದೀಪಕ್ ಹತ್ಯೆಯನ್ನು ಮತಾಂಧತೆ ಮತ್ತು ಜಿಹಾದಿ ಕೃತ್ಯ ಎಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಿದವರು ಹಾಗೂ ಆ ಹತ್ಯೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ವಿರುದ್ಧ ಹಿಂದೂ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಎತ್ತಿಕಟ್ಟಲು ಶ್ರಮಿಸಿದವರೂ ಬಶೀರ್ ಸಾವಿನ ಬಳಿಕ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರುವ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮೂಹದ ಯುವ ತಲೆಮಾರು ಎರಡೂ ಹತ್ಯೆಗಳನ್ನು ಏಕಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ಖಂಡಿಸಿದುವು. ಈ ಹಿಂದೆಂದೂ ಕಾಣದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಈ ಬಾರಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಇದೊಂದು ಆಶಾವಾದ. ಅಂದಹಾಗೆ, ದ.ಕ. ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಈವರೆಗೆ ಹತ್ಯೆಗಳು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಮೊಟ್ಟೆಯಿಡುತ್ತಿದ್ದುವು. ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಜೆಪಿ ತನ್ನ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರವಾಗಿಯೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಸಾವಿನ ರಾಜಕೀಯದಾಟ ಎಷ್ಟು ಚಿರಪರಿಚಿತವೆಂದರೆ, ಚುನಾವಣೆ ಹತ್ತಿರ ಬರುವಾಗಲೆಲ್ಲ ಜನರು ಕೋಮುಗಲಭೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು. ಜಾಗ್ರತೆ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಪರಸ್ಪರ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ, ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಾಗರಿಕರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಈ ಬಾರಿ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ರಾಜಕೀಯಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳು ಬಲಿಯಾಗುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡುತ್ತಿರುವ ಲಕ್ಷಣವೊಂದು ದೀಪಕ್ ಮತ್ತು ಬಶೀರ್ ಹತ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಗೋಚರಿಸಿದೆ. ನಿಜವಾಗಿ, ಹಿಂದೂ ಸಮುದಾಯದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೋರ್ವ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಹಲ್ಲೆಗೋ ಹತ್ಯೆಗೋ ಒಳಗಾದಾಗ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯ ಮೌನವಾಗಿರಬೇಕು ಅಥವಾ ಸಮರ್ಥಿಸುವ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಕೋಮುವಾದಿಗಳು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಅದೇ ರೀತಿ, ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹಿಂದೂ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಹತ್ಯೆಗೋ ಹಲ್ಲೆಗೋ ಒಳಗಾದಾಗ ಹಿಂದೂ ಸಮುದಾಯ ಅದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಬೇಕೆಂದೂ ಅವರು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಇಂಥದ್ದೊಂದು ತಪ್ಪು ನಡೆಯುವುದನ್ನು ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ಕೋಮುವಾದಿಗಳೂ ಬಯಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ಹಂತದ ವರೆಗೆ ಈ ತಪ್ಪುಗಳು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಾದರೂ ಈ ಹಿಂದೆ ನಡೆದಿದೆ. ಆದರೆ ದೀಪಕ್ ಮತ್ತು ಬಶೀರ್‍ರ ಸಾವು ಈ ಹಿಂದಿನ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಮಾದಗಳಿಗೂ ಉತ್ತರವೆಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲುವ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಸಡ್ಡು ಹೊಡೆದಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳ ಪಾತ್ರವೂ ಇದರಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದಿದೆ ಎಂದೂ ಹೇಳಬಹುದು. ನಿಜವಾಗಿ, ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪಾಲಿಗೆ ಇದು ದೊಡ್ಡ ಯಶಸ್ಸು. ಹತ್ಯೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಸಮಾಜ ಏಕಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವುದೆಂದರೆ, ಕೋಮು ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಸ್ಪೇಸ್ ಕಡಿಮೆಯಾಗತೊಡಗಿದೆ ಎಂದರ್ಥ. ಈ ಹಿಂದೆ ಹತ್ಯೆಯೊಂದು ನಡೆದರೆ ಪ್ರತೀಕಾರವಾಗಿ ಎಷ್ಟು ಹತ್ಯೆ, ಹಲ್ಲೆ ನಡೆಯಬಹುದು ಎಂಬ ಭೀತಿಯೊಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಉದ್ವಿಘ್ನ ವಾತಾವರಣ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಬಶೀರ್‍ರ ಸಾವಿನ ಬಳಿಕದ ವಾತಾವರಣ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಓರ್ವನ ಹತ್ಯೆಗೆ ಇನ್ನಾರನ್ನೋ ಆಕ್ರಮಿಸುವುದು ಉತ್ತರ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಸಮಾಜ ದೊಡ್ಡ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳತೊಡಗಿದೆ. ದೀಪಕ್ ಮತ್ತು ಬಶೀರ್ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣರು. ಈ ಸಮಾಜ ಆತ್ಮವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಾ ಅವರು ಸ್ವತಃ ತಮ್ಮನ್ನೇ ಈ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರು. ಇದೀಗ ಅವರ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕರಾವಳಿ ಜಿಲ್ಲೆಗಳೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಇಡೀ ರಾಜ್ಯದ ನಾಗರಿಕರು ಸ್ವಅವಲೋಕನಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗಬೇಕು. ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮಂತೆಯೇ ಇರುವ ಇನ್ನೋರ್ವರನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸುವುದರಿಂದ ಆಗುವ ಲಾಭವೇನು ಎಂಬುದಾಗಿ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಯಾವ ಧರ್ಮಕ್ಕೂ ಹತ್ಯೆ ಮತ್ತು ಹಿಂಸೆಗಳು ಲಾಭ ತಂದುಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಂಥದ್ದೊಂದು ಧರ್ಮ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ದ್ವೇಷಕ್ಕೆ ಅರ್ಹವಾಗಬಹುದಷ್ಟೇ. ಆದ್ದರಿಂದ ಧರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಹತ್ಯೆ ಅಥವಾ ಹಿಂಸೆ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ. ಅದು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವೂ ಅಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಹತ್ಯೆಗಳೂ ಹಿಂಸೆಗಳೂ ಧರ್ಮೇತರ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿಯೇ ಆಗಿರುತ್ತವೆ. ಅದರಿಂದ ಯಾರೋ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ನಾಯಕರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಅದೇ ವೇಳೆ, ಯಾವುದೋ ಮನೆಯ ತಾಯಿ, ಪತ್ನಿ, ಮಕ್ಕಳು ಅನಾಥರಾಗುತ್ತಾರೆ. ದೀಪಕ್ ಮತ್ತು ಬಶೀರ್‍ರ ಕುಟುಂಬ ಇದಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ. ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ದೀಪಕ್‍ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಸಂತೈಸಿದ ಆ ತಾಯಿಯ ಪೋಟೋವನ್ನು ಸರಕಾರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ನೇತುಹಾಕಲಿ. 2019ರ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್‍ಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಪೋಟೋ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿ. ಎಲ್ಲ ಮನೆ-ಮನಸ್ಸುಗಳಿಗೆ ಆ ಪೋಟೋವನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ಶ್ರಮ ನಡೆಯಲಿ. ಸದ್ಯದ ಅಗತ್ಯ ಇದು.
No comments:
Post a Comment