ಸಾದಿಯಾ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಪುಣೆ ಮೂಲದವಳು. ಜನವರಿ 16ರಂದು ಆಕೆ ಶ್ರೀನಗರಕ್ಕೆ ಬಂದಿಳಿದಳು, ಫೇಸ್ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯವಾದ ಶ್ರೀನಗರದ ಲಾಲ್ ಬಝಾರ್ ನಲ್ಲಿರುವ ಯುವಕನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು ಆಕೆಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಶ್ರೀನಗರದ ಬಿಜ್ಬೇರಾದಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಪೊಲೀಸರು ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಸ್ಥಳೀಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿ ಸ್ವತಃ ಅವಂತಿಪುರ ಠಾಣೆಯನ್ನು ಆಕೆ ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದಳು ಎಂದೂ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಇದೀಗ ಗುಪ್ತಚರ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥೈಸುವಲ್ಲಿ ಕಾಶ್ಮೀರ ಪೊಲೀಸರಿಂದ ಆದ ಎಡವಟ್ಟೇ ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಕಾರಣ ಎಂದು ಮುಖ್ಯ ವಾಹಿನಿಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಬರೆದಿವೆ. ನಿಜವಾಗಿ ಅನುಮಾನ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಇಲ್ಲೇ. 18ರ ಹರೆಯದ ಯುವತಿಯನ್ನು ಎರಡು ವಾರಗಳ ತನಕ ಶಂಕೆಯ ಮೊನೆಯಲ್ಲಿರಿಸಿ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದ್ದರ ಹಿಂದೆ ಯಾವ ದುರುದ್ದೇಶವೂ ಇದ್ದಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಇದು ಬರೇ ಎಡವಟ್ಟೇ? ಇಂಥ ಎಡವಟ್ಟು ಈ ಹಿಂದೆ ಎಷ್ಟು ಬಾರಿ ಆಗಿದೆ? ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ ಇಂಥ ಎಡವಟ್ಟಿನಿಂದ ಎನ್ಕೌಂಟರ್ ಗೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದಾರೆ? ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಯ ಬಂಧನವಾಗಿದೆ? ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಯ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿದೆ? ಎಡವಟ್ಟನ್ನು ಎಡವಟ್ಟು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದೇ ಇರುವ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಎಷ್ಟಿವೆ? ಅದರ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾ ಜೈಲಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಮಂದಿ ಎಷ್ಟಿದ್ದಾರೆ? ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ, ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಈ ಎಡವಟ್ಟು ಸಂಭವಿಸಲು ಕಾರಣಗಳೇನು? ಸಾದಿಯಾ- ಗಣರಾಜೋತ್ಸವ ಪೆರೇಡನ್ನು ಸ್ಫೋಟಿಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬ ಭಯವನ್ನು ತೇಲಿಸಿಬಿಟ್ಟ ಗುಪ್ತಚರ ಇಲಾಖೆಯ ಎಡವಟ್ಟುದಾರರು ಯಾರು? ಅವರು ಎಲ್ಲಿಂದ ಈ ಎಡವಟ್ಟು ಮಾಹಿತಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡರು? ನಿಜಕ್ಕೂ ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್ ಒಬ್ಬಳು ಇದ್ದಳೇ? ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಪೆರೇಡ್ ಮೇಲೆ ದಾಳಿಯೆಸಗುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಆಕೆ ಹೊಂದಿದ್ದಳೇ? ಗುಪ್ತಚರ ಇಲಾಖೆಗೂ ಆಕೆ ಯಾರೆಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತೇ? ಅನಿವಾರ್ಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಆ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಕೈ ಬಿಡಲಾಯಿತೇ ಮತ್ತು ಸಾದಿಯಾ ಎಂಬ ಡಮ್ಮಿ ಬಾಂಬರ್ ಅನ್ನು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕ ತೇಲಿಸಿಬಿಡಲಾಯಿತೇ? ಇನ್ನಾವುದನ್ನೋ ಮುಚ್ಚಿಡುವ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ಭಾಗವೇ ಈ ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್?
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೋತ್ಸವ, ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಮುಂತಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟೆಚ್ಚರವನ್ನು ಘೋಷಿಸುವುದು ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಮೂಲಾಗಿದೆ. ಸಂಭಾವ್ಯ ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ದಾಳಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ಈ ಹಿಂದೆ 2009 ಜನವರಿ 25ರಂದು ನೊಯಿಡಾದಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಎನ್ಕೌಂಟರ್ ಮಾಡಿ ಕೊಲ್ಲಲಾಗಿತ್ತು. ಮರುದಿನ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಪೆರೇಡ್ನ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಎಸಗಲು ಈ ಇಬ್ಬರು ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿಗಳು ಸಂಚು ಹೂಡಿದ್ದರು ಎಂದು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಪೊಲೀಸರು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈ ಘಟನೆಯ ಬಳಿಕ ಟೈಮ್ಸ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ, ದಿ ಟೆಲಿಗ್ರಾಫ್ನಂತಹ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳೇ ಈ ಎನ್ಕೌಂಟರ್ ನ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದುವು. Noida encounter: Many loopholes in Police theory ಎಂಬಂಥ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಕುರಿತಂತೆ ವರದಿಗಳನ್ನೂ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದುವು. ಇದೀಗ ಸಾದಿಯಾ ಈ ಕುರಿತಾದ ಚರ್ಚೆಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ತಂದಿದ್ದಾಳೆ. ನಮ್ಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್ ಗಳ, ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ಅಗತ್ಯ ಆಗಾಗ ಬೀಳುತ್ತದೆಯೇ? ಜನರ ಗಮನವನ್ನು ಬೇರೆಡೆ ಸೆಳೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಇಂಥ ಭೀತಿಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ರಸವತ್ತಾಗಿ ಹಂಚಲಾಗುತ್ತದೆಯೇ? ಅಂದಹಾಗೆ, ಭಯೋತ್ಪಾದಕರನ್ನು ತಯಾರಿಸುವ ಜಾಲವೊಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಳಗಡೆಯೇ ಇದೆಯೇ? ಅಗತ್ಯ ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ ಈ ಜಾಲವನ್ನು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿ ಬ್ರೇಕಿಂಗ್ ನ್ಯೂಸ್ಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆಯೇ?
ಸಾದಿಯಾ ಸದ್ಯ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದ್ದಾಳೆ. ಆಕೆಯನ್ನು ಬಂಧಿಸಿದ್ದೇವೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡವರೇ ಕೈಯಾರೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಪೋಷಕರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್ ಆಗುವ ಯಾವ ಯೋಗ್ಯತೆಯೂ ಆಕೆಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನೂ ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಎಲ್ಲ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತದೆ. 1. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಆಕೆಯ ಸುತ್ತ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ವದಂತಿಗಳ ಹಿಂದೆ ಯಾರಿದ್ದಾರೆ? ಅವರೇಕೆ ಅಂಥದ್ದೊಂದು ಅಪಾಯಕಾರಿ ವದಂತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ? ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್ ಎಂಬ ಗಂಭೀರ ವದಂತಿ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಲು ಅವರನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಿದ್ದು ಯಾರು ಮತ್ತು ಯಾವುದು? 2. ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಕೆ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಕಾಶ್ಮೀರಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಳೋ ಅಥವಾ ಆಕೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆ ತರಲಾಗಿತ್ತೋ? ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಬಾಂಬರ್ ಎಂಬುದು ಸುಳ್ಳಾದಂತೆ ಆಕೆ ಯುವಕರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಕಾಶ್ಮೀರಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಳು ಎಂಬುದೂ ಸುಳ್ಳೇ? ಇದರ ಹಿಂದೆಯೂ ಒಂದು ರೋಚಕ ಕತೆಯಿರಬಹುದೇ?
ಈ ದೇಶವು ಹಲವಾರು ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಅಸಂಖ್ಯ ಮಂದಿ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಕಳಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಬಸ್ಸು, ರೈಲು, ವಿಮಾನ, ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಭಯದಿಂದ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಸಂದರ್ಭ ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಎದುರಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಇದೇ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಅನೇಕರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬಿಡುಗಡೆಯನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಸತ್ತವರಿಗಂತೂ ತಾವು ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಹತ್ಯೆಗೊಳಗಾದೆವು ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಜೀವಂತ ಇರುವವರು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟವರನ್ನು ಶಪಿಸುತ್ತಾ ದಿನ ದೂಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಇದರಾಚೆಗೆ ಏನೋ ಇದೆ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾದಿಯಾ ಪ್ರಕರಣ ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಈ ಬಗೆಗಿನ ಗೊಂದಲ ಮುಂದುವರಿದಷ್ಟೂ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ತನ್ನ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗಬಹುದು.
No comments:
Post a Comment